"ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ" ... ΑΛΛΑ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΠΟΥ ΟΡΙΖΟΥΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΞΕΝΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

Αλληλεγγύη ή υποκατάσταση του κράτους;

Είναι αλήθεια εντυπωσιακή η ανταπόκριση του λαού στην ανάγκη υλικής στήριξης των προσφύγων. Η μαζικότητα αυτής της ανταπόκρισης υποχρέωσε τα διάφορα φασιστοειδή, παρά τις προσπάθειές τους να βγουν στον αφρό, να μείνουν στη σκιά και να καραδοκούν για άλλες ευκαιρίες πιο πρόσφορες γι΄ αυτούς.

 Φαίνεται ότι το δηλητήριο του φασισμού και του ρατσισμού παρά τις επιτυχίες και την άνοδο τους τα τελευταία χρόνια επηρεάζουν ακόμη μια μικρή μειοψηφία του λαού μας. Χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι οι αντιφασιστικές δυνάμεις θα πρέπει να καθησυχάσουν και ότι δεν έχουν αντικείμενο δράσης, άλλωστε η πολιτική συντηρητικοποίησης και φασιστικοποίησης της δημόσιας ζωής από το σύστημα όχι μόνο δε σταμάτησε αλλά εξακολουθεί να υφίσταται και να εντείνεται και με αυτή τη κυβέρνηση.

Το ζήτημα της αλληλεγγύης αλλά και του εθελοντισμού ήρθαν ξανά στην ημερήσια διάταξη. Πέρα από τις ατομικές πρωτοβουλίες κινητοποιήθηκαν παλιές και νέες συγκροτήσεις στη κατεύθυνση της στήριξης των προσφύγων. Παράλληλα οι εξελίξεις με τις χώρες των Βαλκανίων και της Ε.Ε., με το να μη δέχονται πρόσφυγες κλείνοντας τα σύνορά τους, όξυνε το πρόβλημα των προσφύγων στη χώρα με την έννοια ότι ενώ μέχρι τώρα το κύριο χαρακτηριστικό ήταν η συνεχής ροή προς άλλες χώρες πλέον, και με βάση τις συμφωνίες που υπέγραψε η κυβέρνηση, αρχίζει η παρουσία των προσφύγων στη χώρα να αποκτά χαρακτηριστικά «προσωρινής» μονιμότητας. Αλλά και σε αυτή τη περίπτωση η αντίδραση του λαού, μέχρι τώρα τουλάχιστον, είναι στη κατεύθυνση της στήριξης. Δημιουργείται όμως το πρόβλημα της στέγασης και αξιοπρεπούς διαβίωσης αυτών των ανθρώπων για όσο διάστημα χρειαστεί είτε για τη συνέχιση του ταξιδιού τους είτε για την επαναπροώθησή τους στη Τουρκία ή στις χώρες από τις οποίες προέρχονται. Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα για το πραγματικό εργατολαϊκό κίνημα αλληλεγγύης και αν ή όσο αυτό υπάρχει.

Το κράτος είναι παντελώς απών. Υπάρχει λοιπόν η ανάγκη πέρα από τη διεκδίκηση ανθρώπινων συνθηκών παραμονής αυτών των ανθρώπων από το κράτος μέχρι να γίνει αυτό, αν γίνει γιατί ιμπεριαλιστές και κυβέρνηση στη πραγματικότητα ετοιμάζουν χώρους κράτησης και στρατόπεδα συγκέντρωσης και διαλογής, το λαϊκό κίνημα να βρει τρόπους στήριξης αυτών των ανθρώπων.

Λαϊκό κίνημα όμως συγκροτημένο που να μπορεί να διεκδικεί και να επιβάλει λύσεις προς όφελος του λαού άρα και των προσφύγων δεν υπάρχει. Στο έδαφος αυτό ευδοκιμούν οι διάφορες κρατικοδίαιτες και κερδοσκοπικές ΜΚΟ από τη μια αλλά και συγκροτήσεις που έρχονται από το πρόσφατο παρελθόν της κινηματικής νηνεμίας οι οποίες υποκαθιστούν, η λογική της ανάθεσης πάντα παρούσα, την ανάγκη του λαού να εκφράσει τη στήριξή του αλλά κυρίως υποκαθιστούν το ίδιο το κράτος με το να αναλαμβάνουν έστω και τις στοιχειώδης ανάγκες οργάνωσης για τη φιλοξενία των προσφύγων απαλλάσοντάς το από τις υποχρεώσεις του με το άλλοθι της λαϊκής συμμετοχής. 

Συγκροτήσεις αλληλεγγύης -φιλανθρωπίας θα λέγαμε καλύτερα- οι οποίες είχαν φτιαχτεί από τη κυβερνώσα «αριστερά», με τη συνδρομή και της μεταβατικής, για να υποκαταστήσουν το κίνημα αντίστασης και διεκδίκησης, διαστρεβλώνοντας παράλληλα την έννοια της πραγματικής λαϊκής αλληλεγγύης που συνδέεται άρρηκτα με τους λαϊκούς αγώνες αντίστασης και δικεδίκησης. Κύριο σύνθημά τους είναι ο εθελοντισμός, η εκμετάλλευση δηλαδή των λαϊκών αισθημάτων και της ανάγκης για πρακτική συλλογική προσφορά, σε μονοπάτια τα οποία όμως δεν θα έχουν καμιά πολιτική αναφορά τουλάχιστον τέτοια που να αντιστέκεται στη πολιτική ιμπεριαλιστών και κυβέρνησης, που να διεκδικεί και πολύ περισσότερο που να θέτει την ανάγκη ύπαρξης κινήματος αντιπολεμικού – αντιιμπεριαλιστικού, που να αντιπαλεύει τη πηγή του προσφυγικού προβλήματος. Αντίθετα προσπαθούν να επιβάλουν ένα κλίμα «συντάγματος» και σε αυτή τη περίπτωση. 

Χαρακτηριστική ήταν η αντίδραση της «περιφρούρησης» των διοργανωτών συγκέντρωσης υλικού στο Σύνταγμα για τους πρόσφυγες την Κυριακή 6/3 μόλις αντιλήφθηκαν την παρέμβαση της Λαϊκής Αντίστασης.

 Επιθετικοί, ασκώντας και σωματική βία (σπρωξιές, αρπαγή προκυρήξεων και σκίσιμό τους, κ.λπ.), απαίτησαν την αποχώρησή της από το χώρο, το μη μοίρασμα προκήρυξης, δηλώνοντας λίγο ως πολύ ότι αυτοί κάνουν κουμάντο εκεί και ότι το μόνο που έχει δικαίωμα να κάνει κανείς είναι απλά να τους παραδίδει τα πράγματα που φέρνει. Για την ιστορία να πούμε ότι το «Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης» στηρίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΛΑΕ κατά κύριο λόγο. Κάποιοι φαίνεται δεν έχουν βγάλει τα συμπεράσματά τους για τη στάση τους τα προηγούμενα χρόνια που άφησε περιθώρια στην ανάπτυξη αντιδημοκρατικών, ρατσιστικών και φασιστικών απόψεων. Μιλάνε για κίνημα και εννοούν τους εαυτούς τους που είτε έχουν αναλάβει ήδη να σώσουν τη χώρα και το λαό είτε επιδιώκουν αυτό το ρόλο, εκ νέου, αλλά με το λαό πάντα στην άκρη και τους ιμπεριαλιστές επικυρίαρχους.

Σε αυτές τις λογικές εμείς είμαστε απέναντι. Αναγνωρίζουμε προφανώς την ανάγκη υλικής στήριξης των προσφύγων και καλούμε το λαό να το κάνει όσο θέλει και όσο του επιτρέπουν οι δύσκολες οικονομικές συνθήκες που του επέβαλαν. Είχε και έχει και αυτή τη πλευρά η παρέμβασή μας στο Σύνταγμα και όπου αλλού. Από την άλλη όμως θα συνεχίσουμε να τον καλούμε να διεκδικεί από το κράτος και τη κυβέρνηση αυτά που δικαιούται ο ίδιος αλλά και οι πρόσφυγες. Τον καλούμε να παλέψει για ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων αλλά και να στοχοποιήσει την κύρια πηγή δημιουργίας της προσφυγιάς. Τους πολέμους και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις οι οποίες απειλούν και τη δική του ύπαρξη. Να αγωνιστεί ώστε να πάψει η χώρα μας να είναι αρωγός και συμμέτοχος σε αυτές τις επεμβάσεις. Αλλιώς όλη του η προσπάθεια κινδυνεύει, πέρα από το να γίνει ξέπλυμα της κυβερνητικής ντροπής, να αφήσει έδαφος ώστε να βρουν πάτημα να βγουν μπροστά και πάλι οι ρατσιστικές και φασιστικές αντιλήψεις και πρακτικές που με την έως τώρα αντίδρασή του αναγκάστηκαν να λουφάξουν. 

Το ρόλο του ξεπλύματος, αφού τον θέλουν, ας τον αναλάβουν οι διάφοροι «αριστεροί» ενοχικοί και οι μαϊντανοί του κυβερνητισμού από τον οποίο δεν έχουν ξεκόψει όχι μόνο πολιτικά αλλά και οργανικά εξολοκλήρου κάποιοι.

Δημοσιεύεται στη στήλη "ΑΠΟΨΗ" της Προλεταριακής Σημαίας που κυκλοφορεί από σήμερα