Σχέδια αντιμετώπισης των αντιδράσεων του λαού.

Η φασιστικοποίηση επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Σχέδια αντιμετώπισης των αντιδράσεων του λαού.

Μπορεί στις 26 Γενάρη πολλοί να πανηγύριζαν για την αφαίρεση των κάγκελων μπροστά από τον Άγνωστο Στρατιώτη και για την αποχώρηση των ΜΑΤ από τη πλατεία Συντάγματος (στη πραγματικότητα μεταφέρθηκαν λίγο παραπέρα) και για τις διαβεβαιώσεις ότι οι δυνάμεις της καταστολής δεν θα πλησιάζουν, δεν θα συνοδεύουν και δεν θα χτυπούν διαδηλώσεις, αναπνέοντας ένα νέο άνεμο δημοκρατίας αλλά μάλλον αυτοεξαπατήθηκαν και σε αυτό το ζήτημα. Όπως και σε όλα τα άλλα.

Να τα πάρουμε από την αρχή.

Οι δυνάμεις καταστολής στο κέντρο της Αθήνας αποχώρησαν αποκλειστικά και μόνο από τη πλατεία Συντάγματος και μπροστά από το υπουργείο Διοίκησης. Στη πραγματικότητα μεταφέρθηκαν αλλού, λίγα μέτρα πιο πέρα, γιατί σε αυτά τα σημεία προκαλούσαν μαζί με όλα τ΄ άλλα και... κυκλοφοριακό χάος. Όποιος κυκλοφορεί συνεχώς σε αυτή τη πόλη δεν μπορεί παρά να παρατηρήσει ότι και οι κλούβες είναι περισσότερες και διάσπαρτες σε διάφορα σημεία (από την αρχή), όπως και ότι οι μηχανοκίνητοι μπάτσοι έχουν απλωθεί παντού και προβαίνουν σε ελέγχους και καταστολή όποτε "χρειαστεί" με τη ...γνωστή τους ευγένεια!

Όσο για τις συγκεντρώσεις μπορεί το πρώτο καιρό οι πάντα παρόντες ματατζίδες να ήταν "διακριτικοί", άλλωστε τι χρειαζόντουσαν εφόσον αυτές ήταν φιλοκυβερνητικές, αλλά απόντες δεν ήταν σε καμιά περίπτωση. Οι πρώτοι που ένιωσαν πως εννοεί την κατάργηση της καταστολής αυτή η κυβέρνηση ήταν, όχι στην Αθήνα βέβαια αλλά το πήραμε το μήνυμα όλοι μας, οι κάτοικοι της Χαλκιδικής. Από το πρώτο δεκαήμερο μάλιστα και σε μόνιμη βάση όποτε διαδήλωναν κάτι που τον Λαφαζάνη δεν τον συγκίνησε ιδιαίτερα!

Συνεχίστηκε η κατάργηση των ΜΑΤ και η "υπεράσπιση των αριστερών ιδεών" του Τσίπρα με τους αλληλέγγυους στην Αμυγδαλέζα και σιγά σιγά μέσα από μια πορεία "αναγκαστικής επανεμφάνισης" των κατασταλτικών δυνάμεων, φτάσαμε στις 15 του Ιούλη που η γενικευμένη καταστολή, οι προληπτικές συλλήψεις, όπως και οι μετά το χτύπημα συλλήψεις, το κυνήγι μέχρι τους σταθμούς του ΜΕΤΡΟ, είχαν άρωμα από τις καλύτερες στιγμές της καταστολής των προηγούμενων κυβερνήσεων. 

Στις 22 δε του Ιούλη η παρουσία των ΜΑΤ και των ασφαλιτών στη πλατεία Συντάγματος δημιουργούσε ένα αίσθημα δέους μιας και μάλλον για πρώτη φορά μια συγκέντρωση ήταν τόσο εμφανώς και επιδεικτικά κυκλωμένη από δεκάδες διμοιρίες. 

Τα λουλουδάδικα επίσης κλειστά και... παραδόξως δεν βγήκε η Κωνσταντοπούλου να διαμαρτυρηθεί ούτε στη μια ούτε στην άλλη περίπτωση, μάλλον το έκοψε αυτό. Τα κάγκελα μπροστά από τον Άγνωστο Στρατιώτη μπορεί μεν να λείπουν ακόμη αλλά τα σκαλάκια της βουλής και ο ...αυλόγυρός της πλέον είναι κομένα για πανηγυράκια και σώου αντιμνημονιακά! 

Οι διώξεις και οι δίκες αγωνιστών και συνδικαλιστών συνεχίζονται, όπως και οι προφυλακίσεις με κορυφαίο γεγονός τους 15 που πιάστηκαν στις 15/7 και μάλιστα με φαστ τρακ διαδικασίες όπου καταπατούνται και τα στοιχειώδη δικαιώματα που αναγνωρίζονται από την αστική νομιμότητα.

Να προσθέσουμε εδώ και το άλλο επίσης και εξίσου σημαντικό ζήτημα των διώξεων των αριστερών αγωνιστών από τη Τουρκία. Αυτών της Επιτροπής Αλληλεγγύης που ξεκίνησαν πριν δύο χρόνια επί κυβέρνησης Σαμαρά και δεν σταμάτησαν ποτέ, έχοντας εδώ το παράδοξο(;) φαινόμενο οι μέχρι πρόσφατα αλληλέγγυοι του ΣΥΡΙΖΑ να έχουν μετατραπεί σε διώκτες, και φυσικά τις διώξεις και τις συλλήψεις πανευρωπαϊκά, κατ' εντολήν της Γερμανίας, των αγωνιστών της ΑΤΙΚ με τη πλήρη συμμόρφωση και εδώ της ελληνικής κυβέρνησης.

Όσο για τις δημοκρατικές, συνδικαλιστικές και λαϊκές "ελευθερίες και δικαιώματα" που καταργήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια η κατάργησή τους παραπέμπεται και αυτή σε βάθος χρόνου και ανάλογα από τι θα επιτρέψουν στη κυβέρνηση της εθνικής σωτηρίας οι Θεσμοί της Τρόικα να κάνει! Το σύνολο των τρομονόμων, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων που όμως δεν αλλάζουν την ουσία, είναι εδώ και παραμένει αναλλοίωτο.

 

Ακόμη και αυτή η αστική δημοκρατία με τις πρακτικές των ΠΝΠ και του περάσματος μνημονιακών νόμων με τη διαδικασία του κατεπείγοντος εξακολουθεί να συνεχίζεται απαρέγκλιτα.

Ως προς το απαραίτητο συμπλήρωμα της φασιστικοποίησης, τη Χρυσή Αυγή, συνεχίζεται η ίδια τακτική από τη μια περιορισμού αλλά και χαϊδέματός της. Στη περίπτωσή τους τηρήθηκε με ευλάβεια το 18μηνο, κάτι που σχεδόν ποτέ δε συνέβει σε αντισυστημικούς αγωνιστές, η δε Κωνσταντοπούλου είναι τόσο προκλητική με την ...κοινοβουλευτική τάξη απέναντί της που μέχρι και τον Φίλη τον έχει εξοργίσει, όσο για τη δίκη τους πάει τόσο αργά και βασανιστικά που μάλλον θα πάρει πολλά χρόνια να τελειώσει! Αν τελειώσει ποτέ. 

Το γεγονός της σύλληψης ξανά του Λαγού μάλλον στη λογική του να μην παίρνει και πολύ αέρα εντάσσεται. Η ίδια εκμεταλλευόμενη το όλο κλίμα αποθρασύνεται και υπενθυμίζει την παρουσία της και το ρόλο της με απειλές κατά του ΠΑΜΕ στο Πέραμα, με επιθέσεις κατά αριστερών και αγωνιστών με πιο πρόσφατη αυτή στα μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στα Σεπόλια και πάει λέγοντας.

Όσο για το πως εννοούν οι του κορμού της κυβέρνησης τη συμβολή του λαϊκού παράγοντα στο ..."υπέρ της χώρας πόλεμο" που δίνουν αποκαλύπτεται από τα ομολογημένα από τον Πανούση σχέδιά τους σε περίπτωση που ο λαός αυτός αποφάσιζε να εξεγερθεί. 

Πιο ξεκάθαρα δεν γίνεται και πάντα βέβαια με τη συμβολή των δυτικών συμμάχων τους. Σχέδια που κάνουν τις δικαιολογίες περί "ανεξάρτητων φασιστικών θυλάκων" στην αστυνομία που αποφασίζουν ανεξάρτητα από τη κυβερνητική θέληση, διαφόρων που θέλουν να αυτοεξαπατούνται συνεχώς, να φαντάζουν τουλάχιστον αστείες!

Αντιγράφουμε από την Προλεταριακή Σημαία:

Μπροστά στο ενδεχόμενο πιθανών «γενικευμένων επεισοδίων με τη μαζική συμμετοχή πολιτών», ο αναπληρωτής υπουργός «Προστασίας του Πολίτη» Γιάννης Πανούσης είχε ξεκινήσει ήδη συνεργασία ανάμεσα στην ΕΛ.ΑΣ., στο αμερικάνικο FBI και τη βρετανική «Σκότλαντ Γιαρντ». Στέλεχος της ΕΛ.ΑΣ. μάλιστα ανέφερε στο «Βήμα της Κυριακής»: «…φοβόμαστε ότι ίσως μπορεί να υπάρξουν μαζικές αντιδράσεις πολιτών, ιδιαίτερα αν υπάρξει ζήτημα με τις καταθέσεις, εφόσον συνεχίσουν οι τράπεζες να είναι κλειστές και δημιουργηθούν καταστάσεις οικονομικής ασφυξίας..».

 Το σχέδιο «Νέμεσις», που είχε καταρτιστεί κατά τη νεολαιίστικη εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, το οποίο προέβλεπε τη δημιουργία ειδικών αστυνομικών σωμάτων για την προστασία από επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα και άλλους «στόχους», τέθηκε ξανά, επικαιροποιημένο, στο τραπέζι.

Ένα άλλο σχέδιο, του Φλεβάρη του 2007, το «Πολυδεύκης», που αναφέρεται πως αποτελεί ένα συνολικό «εγχειρίδιο εντολών» για την αντιμετώπιση «έκτακτων καταστάσεων», μπήκε κι αυτό «στα υπόψη»… Βέβαια, ανεξάρτητα απ’ τα παραπάνω σχέδια, διάφορες αστυνομικές δυνάμεις (ΔΙΑΣ, ΔΕΛΤΑ, 500 ασφαλίτες αλλά και η «Αντιτρομοκρατική») είχαν τεθεί σε επιφυλακή για τη φύλαξη πιθανών «στόχων», όπως γραφεία ευρωπαϊκών οργανισμών και εταιριών, στόχοι που αναφέρεται πως υπερβαίνουν τους 3.000 στην Αττική. Οι τράπεζες και τα ΑΤΜ δεν θα μπορούσαν βέβαια να εξαιρεθούν.

Ήδη η Ένωση Ελληνικών Τραπεζών υπέβαλε στις 28/6 σχετικό γραπτό αίτημα στην ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. Σχέδιο της Γ.Α.Δ.Α. προβλέπει περιπολίες της Ομάδας ΔΙΑΣ αλλά και πεζών αστυνομικών (8 ανά υποκατάστημα) περιμετρικά των τραπεζών, με στόχο την αντιμετώπιση όχι μόνο των ληστειών αλλά και πιθανών διενέξεων μεταξύ των πελατών (sic). Έχουν αναφερθεί μάλιστα και «κρούσματα» προσαγωγών χωρίς ενοχοποιητικά στοιχεία.

Για το σχέδιο αυτό, που θα διαρκέσει όσο διάστημα θα υφίσταται το κλείσιμο των τραπεζών, διατέθηκαν συνολικά στην Αττική 3.000 αστυνομικοί, 105 περιπολικά, 100 μηχανές της Ομάδας ΔΙΑΣ και 15 «Ζητάδες». Σε ορισμένες μάλιστα περιοχές που θεωρούνται «ευαίσθητες» συμπεριλαμβάνονται και ΜΑΤ (ΥΜΕΤ). Οι εγχώριοι μηχανισμοί καταστολής, με κυβερνητική καθοδήγηση και συντονισμό, δηλώνουν μάλιστα «άπειροι» στο πεδίο αυτό, γι’ αυτό καταφεύγουν στη «συνδρομή» -ποιων άλλων;- των ιμπεριαλιστών.

Ζητείται καταρχήν «τεχνογνωσία» από αμερικάνικους, βρετανικούς και γαλλικούς μηχανισμούς, οι οποίοι μάλιστα έχουν να μεταφέρουν εμπειρίες, όπως κατά την καταστολή των εξεγέρσεων του μαύρου πληθυσμού στη Βαλτιμόρη των Η.Π.Α. απ’ το FBI, μαζί με το στρατό, τον περασμένο Απρίλη, ή κατά τις εξεγέρσεις των μεταναστών στα περίχωρα του Παρισιού κατά το διάστημα 2006-2011.

Είναι φανερό πως το εγχώριο σύστημα και η πολιτική του διαχείριση –η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ– προετοιμάζονται για κάθε ενδεχόμενο. Για την πιθανότητα «ανεξέλεγκτων» καταστάσεων που μπορεί να προκύψουν μετά από ένα πιθανό λεγόμενο «ατύχημα» (όχι κατ' ανάγκη Grexit), εάν δεν επιτευχθεί νέα αντιλαϊκή συμφωνία-μνημόνιο κατά τη «διαπραγμάτευσή» τους με τους ιμπεριαλιστές. Όταν φαινόμενα «πολιορκίας» σούπερ μάρκετ, μαγαζιών, τραπεζών και άλλων χώρων από εξαθλιωμένες ή και φτωχοποιημένες λαϊκές μάζες δεν θα μπορεί να αποκλειστεί. Τότε οι εγχώριοι αλλά και οι ιμπεριαλιστικοί μηχανισμοί καταστολής θα δείξουν για πολλοστή φορά τον αντιλαϊκό τους ρόλο και ποιου συστήματος τα συμφέροντα υπηρετούν. Ρόλο που συνεχίζουν βέβαια να έχουν και με την «αριστερή» διαχείριση του συστήματος στο τιμόνι, όπως έδειξαν κατά το χτύπημα της συγκέντρωσης στις 15 Ιούλη στο Σύνταγμα, όταν ψηφιζόταν το νέο μνημόνιο.