ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΣΤΙΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ !

Γιατί να στηρίξω τις Αγωνιστικές Κινήσεις στις 13 Μαΐου;

  Βρισκόμαστε λίγες μέρες πριν τις φοιτητικές εκλογές, και πραγματικά βομβαρδίζεσαι από φυλλάδια και προτάσεις για στήριξη της μιας ή της άλλης παράταξης στις φοιτητικές εκλογές. Ειδικά όσον αφορά τις αριστερές δυνάμεις, τα πράγματα περιπλέκονται, και πολλές φορές αντιλαμβάνεσαι τις πολιτικές τους διαφορές σαν έναν «περιττό μικροπολιτικό καβγά». Όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι. Στον φοιτητικό σύλλογο τίθενται διαφορετικές κατευθύνσεις ως προς τις οποίες καλείσαι και έχεις χρέος στις 13 Μάη να πάρεις θέση.

Τι σημαίνει, λοιπόν, «ψηφίζω Αγωνιστικές Κινήσεις»;

  Ενισχύω στον σύλλογό μου την κατεύθυνση της Αντίστασης και της Διεκδίκησης. Ως Αγωνιστικές Κινήσεις, παλεύουμε για την υπεράσπιση και διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας, για δημόσια δωρεάν παιδεία, για ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, και ΟΧΙ για κυβερνητικά-μεταβατικά προγράμματα ή εκπαιδευτικά μοντέλα. 

  Προς απάντηση στη ρεβάνς που έχει στόχο να πάρει το σύστημα, με επίγνωση της αποσυγκρότησης εργαζομένων και νεολαίας, προτάσσουμε το Μέτωπο Αντίστασης και Διεκδίκησης, το παρατεταμένο και ανυποχώρητο μέτωπο λαού και νεολαίας, στη βάση των άμεσων προβλημάτων του. 

  Επενδύουμε τις ελπίδες μας όχι στην αδιέξοδη προτασεολογία προς εκείνον που μας αμφισβητεί (κυβέρνηση, υπουργείο κ.λπ.) αλλά στην σύγκρουση μαζί του, η οποία και προϋποθέτει ότι ο λαός είναι πρωταγωνιστής των εξελίξεων και όχι παρακολουθητής τους. Εμπιστευόμαστε, δηλαδή, τις δικές μας δυνάμεις και αγωνιζόμαστε για την ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος, στο πλευρό των εργαζομένων.

… με όπλο την κοινή δράση μέσα στο κίνημα!

Αξιοποιούμε την κοινή δράση μεταξύ δυνάμεων και αγωνιστών, για να πολλαπλασιάσουμε τις δυνάμεις μας στη βάση της μίνιμουμ συμφωνίας μας, είτε στα πλαίσια του συλλόγου είτε ευρύτερα. Η κοινή δράση βέβαια απέχει από την κοπτοραπτική κειμένων και τις εκλογικές συγκολλήσεις δυνάμεων που κατά τ’ άλλα βρίσκονται στα «μαχαίρια». Με αυτή τη λογική, πριν μερικούς μήνες, πήραμε κεντρικά και την πρωτοβουλία κινητοποίησης για την ανατροπή των διαγραφών φοιτητών, με κάλεσμα στις υπόλοιπες αριστερές δυνάμεις.

Στηρίζω την Αντιιμπεριαλιστική, Αντικαπιταλιστική, Αντιδιαχειριστική κατεύθυνση. Αντιιμπεριαλιστική, γιατί εναντιωνόμαστε στην εξάρτηση της χώρας μας από ΗΠΑ και ΕΕ. Αναγνωρίζουμε ότι οι ντόπιοι κυρίαρχοι δεν μπορούν να δουν τα συμφέροντά τους έξω από τους ιμπεριαλιστές και ότι ο λαός μας δέχεται συνεπώς τη διπλή καταλήστευση από ντόπιο και ξένο κεφάλαιο. Επίσης, εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους λαούς διεθνώς που γίνονται θύματα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων, των ανταγωνισμών μεταξύ των ισχυρών χωρών του πλανήτη. 

Αντικαπιταλιστική, γιατί συγκρουόμαστε με το καπιταλιστικό σύστημα, με την εκμετάλλευση της πλατιάς μάζας των εργαζομένων από μια χούφτα καπιταλιστών. Αυτό το σύστημα είναι υπεύθυνο για την πείνα, την εξαθλίωση, τη φτώχεια, τον φασισμό. Αυτό επιβάλλει την ταξικότητα της εκπαίδευσης, την αποθάρρυνση των παιδιών των λαϊκών οικογενειών και την εντατικοποίηση- πειθάρχηση. Στα πλαίσια μάλιστα της δομικής κρίσης του και πατώντας στην ήττα του εργατικού κινήματος, το σύστημα επιτίθεται στα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας παγκόσμια.

Αντιδιαχειριστική, γιατί θεωρούμε ότι το σύστημα δε μεταρρυθμίζεται αλλά ανατρέπεται. Έτσι, δεν επιχειρούμε να λύσουμε τα προβλήματα του πολιτικού προσωπικού ούτε βλέπουμε το κίνημα σαν «συμπληρωματικό χαρτί» σε σχεδιασμούς διαχείρισης του κράτους ή του πανεπιστημίου. Αρνούμαστε τις καρέκλες της συνδιοίκησης, της υποτιθέμενης συμμετοχής στις αποφάσεις… των καθηγητών και πρυτάνεων, που βρίσκονται απέναντί μας, όπως και την παρέμβαση του κράτους στους φοιτητικούς συλλόγους. Αντίθετα, δίνουμε βάρος στις γενικές συνελεύσεις, το ανώτερο όργανο που διαθέτουμε, όπου ο κάθε φοιτητής καταθέτει και θέτει προς ψήφιση την άποψή του, πολιτικοποιείται, αναγνωρίζει εχθρούς και φίλους, οργανώνει την πάλη του.

Υπερασπίζομαι την πάλη ενάντια στη φασιστικοποίηση της δημόσιας και πολιτικής ζωής Καταδικάζουμε την κρατική καταστολή, την ποινικοποίηση αγωνιστών, το χτύπημα δημοκρατικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών, τα ρατσιστικά πογκρόμ. Αντιπαλεύουμε τη φασιστικοποίηση ως αναπόσπαστο κομμάτι της αντιλαϊκής λαίλαπας. Υπερασπιζόμαστε το λαϊκό άσυλο, που επιτρέπει τη συζήτηση και δράση κάθε αγωνιζόμενου κομματιού του λαού. Η επανακατοχύρωσή του, ωστόσο, δεν είναι μόνο ζήτημα ρύθμισης ενός πολυνομοσχεδίου. Είναι άμεσα συνδεδεμένη με την μαζική πάλη ουσιαστικής προάσπισής του. Γι αυτό, όταν το άσυλο καταπατούνταν συνεχώς, επί Φορτσάκη, άμεσα καλέσαμε σε φοιτητική πορεία στο κέντρο, η οποία κατέληξε μαζική και μαχητική. Γι αυτό και στη Νομική, επί κατάληψης των αναρχικών και περικύκλωσης της σχολής από τα ΜΑΤ, καλέσαμε σε διεξαγωγή γενικής συνέλευσης μέσα σε αυτή. Άποψη που δύσκολα συμμερίζονται όσοι έλεγαν να «πέσει ο Φορτσάκης», κάνουν χαρές για την «αποκατάσταση» της συνδιοίκησης (στο νέο πολυνομοσχέδιο) ή ποντάρουν στις κουβεντούλες- υποδείξεις στα Υπουργεία, από τα οποία χορτάσαμε τους τελευταίους μήνες…

Η ψήφος στις Αγωνιστικές Κινήσεις, λοιπόν, όχι μόνο δεν είναι χαμένη, όπως σπεύδουν κάποιοι να σου πουν, αλλά είναι απαραίτητη!

 Για να δοθεί και στις φοιτητικές εκλογές το μήνυμα της σύγκρουσης και της αναμέτρησης κόντρα στον συμβιβασμό και τον κυβερνητισμό!

Για να μπορέσουμε με καλύτερους όρους να δώσουμε τη μάχη της γενιάς μας την επόμενη μέρα!

http://www.agonistikeskiniseis.org/