ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

Τιμήθηκε με συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις η Εργατική Πρωτομαγιά
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΛΑΑΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΚΕ (μ-λ)

ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Ιδιαίτερα μαζικό και αγωνιστικό ήταν το μπλοκ που σχημάτισε την φετινή Πρωτομαγιά η Λαϊκή Αντίσταση-ΑΑΣ στην Θεσσαλονίκη. 

Σε αυτό τέθηκε επικεφαλής η Πρωτοβουλία Νέων Εργαζόμενων και Ανέργων και συμμετείχαν με πανό το ΚΚΕ(μ-λ) και το ΜΛ-ΚΚΕ. 

 Η Λαϊκή Αντίσταση συγκεντρώθηκε στην Καμάρα και πορεύθηκε διαμέσου της οδού Εθνικής Αμύνης, της Τσιμισκή και της Βενιζέλου μέχρι το σημείο που υπήρχε το μνημείο του καπνεργάτη, στην συμβολή Βενιζέλου και Εγνατίας, τόπο της δολοφονίας πολλών απεργών-εργατών τον ηρωικό Μάη του 1936. 

Στην Καμάρα, τόπο συγκέντρωσης αρκετών εργαζόμενων και νέων που αρνήθηκαν να ακολουθήσουν τους εργατοπατέρες του ΕΚΘ-ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ συμμετείχαν το σωματείο της ΒΙΟΜΕ, εργαζόμενοι της ΕΡΤ, το Σωματείο Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου, εργαζόμενοι από την ΕΛΒΟ καθώς και πολιτικές οργανώσεις της αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού χώρου.

 Υπήρχαν πανό της Ανταρσύα, του Δικτύου για τα Κοινωνικά και Πολιτικά Δικαιώματα, της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης , του ΕΕΚ, της Πρωτοβουλίας Γυναικών ενάντια στο χρέος κ.α. Στην Καμάρα πριν την διαδήλωση έγιναν ομιλίες από συνδικαλιστές.

Λιγοστός ήταν ο κόσμος που ακολούθησε την ηγεσία του ΕΚΘ που οργάνωσε συγκέντρωση στην πλατεία Αριστοτέλους ενώ μαζική ήταν η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στο Άγαλμα του Βενιζέλου με αισθητή και πάλι την συμμετοχή των απεργών εργατών της Κόκα-Κόλα.

Παραθέτουμε τη ομιλία  που έγινε στην συγκέντρωση στην Καμάρα, από την εκπρόσωπο της Ταξικής Πορείας 

"Εργατική Πρωτομαγιά 2015 και το 1886 δε μοιάζει τόσο μακρινό. Τα ζητήματα που έθεσαν οι εργάτες στο Σικάγο δεν είναι χτεσινά, δεν είναι ξεπερασμένα, δεν είναι “λίγα”. Η μανία του κεφαλαίου να υποχτούμε στην κυριαρχία του “άνευ όρων” είναι πιο αδυσώπητη από ποτέ. Επιτίθεται ισοπεδωτικά στην εργατική τάξη, στη νεολαία, στον εργαζόμενο λαό ωστέ να εμπεδώσουμε ότι δεν είμαστε τίποτα άλλο παρά εξαρτήματα της μηχανής του, φτιαγμένα αποκλειστικά προς εκμετάλλευση.

Τα ζητήματα της Πρωτομαγιάς είναι όλα μπροστά μας. Όλα προς διεκδίκηση. Μπροστά μας η Κυριακή, 3 Μάη, που είναι ανοιχτά τα μαγαζιά. Μπροστά μας η μαύρη, χωρίς ασφάλιση και περίθαλψη εργασία, τα μεροκάματα της εξαθλίωσης, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και συμβάσεις μηδενικών ωρών, οι απολυμένοι της Coca  Cola, οι καθαρίστριες, οι σχολικοί φύλακες, οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ, οι διαθέσιμοι και χιλιάδες άλλοι. Μπροστά μας, οι απλήρωτοι εργαζόμενοι στο Κ.Θ.Β.Ε. και χιλιάδες στον ιδιωτικό τομέα. Μπροστά μας, οι ορδές των ανέργων που φυμώνονται στα 5μηνα της ξεφτίλας, οι μετάναστες που εξαναγκάζονται στη σκλαβιά. Η εργατική τρομοκρατία και ασυδοσία. Μπροστά μας, η δουλειά που μετατράπηκε σε απασχόληση, μαθητεία, εθελοντισμό και τελικά δουλεία. Μπροστά μας, το δικαίωμα στη δουλειά που θέλουν να το αφομοιώσουμε ως χάρη του εργοδότη.

Το μήνυμα της Πρωτομαγιάς, το αίμα των εργατών στο Σικάγο αυτό έρχεται να μας υπενθυμίσει. Ότι το κεφάλαιο δε θα σταματήσει την επίθεση, αν δεν τα πάρει όλα πίσω, αν δε συντρίψει κάθε ίχνος δικαιώματος. Ότι η πάλη των τάξεων δεν τελειώνει με καμία διαπραγμάτευση και συνθηκολόγηση. Ότι οι οι εργαζόμενοι έχουν απέναντί τους ένα καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα, έτοιμο να μακελέψει λαούς, να κάνει τη Μεσόγειο τάφο, να κλείσει με τρομονόμους σε λευκά κελιά τους Τούρκους αγωνιστές, να καταπνίξει κάθε φωνή που ονειρεύεται έναν καλύτερο κόσμο. Είναι έτοιμο να μην αφήσει τίποτα όρθιο προκειμένου να εδραιώσει και να διευρύνει την κυριαρχία του.

Το σύστημα ξέρει και αναγνωρίζει την εργατική τάξη και το λαό ως εχθρό του. Ξέρει ότι είναι η μόνη δύναμη που αν συγκροτηθεί, μπορεί να αμφισβητήσει και να ανατρέψει την κυριαρχία του. Γι' αυτό  και την αφοπλίζει, την υποδουλώνει, την κρατά διασπασμένη στο περιθώριο.

Για την εργατική τάξη, λοιπόν, δεν είναι υποχώρηση αλλά ζητούμενο να υπερασπιστεί τα εργατικά της κεκτημένα και δικαιώματα, να επιβεβαιώση την ικανότητά της να αντιστέκεται, να διεκδικεί και ν' αναμετριέται με τον ταξικό της αντίπαλο. Με τους μικρούς και μεγάλους  αγώνες, με τις μικρές και μεγάλες νίκες αλλά και ήττες θα χαράξει το δρόμο της συγκρότησής της. Θα αναμετρηθεί τις λογικές της διαχείρησης και της ταξικής συνεργασίας, θα απορρίψει την “αντικειμενικότητα” της κρίσης, θα μπορέσει να αρνηθεί το “μονόδρομο” του συστήματος. Θα παλέψει ενάντια στη διαιώνιση της κυριαρχίας του και θα οραματιστεί τη ζωή της έξω από τα στενά του όρια.

Για την Ταξική Πορεία και τις Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών, η Πρωτομαγιά έχει ταξικό – αγωνιστικό πρόσημο. Αναδεικνύει την αναγκαιότητα και τη δυνατοτήτα της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας να βγουν μπροστά. Να δυναμώσουν τους μαζικούς αγώνες. Να οργανωθούν στα σωματεία τους, σε επιτροπές αγώνα, πρωτοβουλίες σε γειτονιές, να βρουν τους διπλανούς τους όπου ζουν και κινούνται και  να αντισταθούν, να διεκδικήσουν, να βαδίσουν το δρόμο της ασυμβίβαστης πάλης με την πολιτική της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης και του ιμπεριαλισμού.

Ας είναι η φετινή Πρωτομαγιά, ορόσημο, όχι των αγώνων του χτες, αλλά του σήμερα και του αύριο!"