Με τα μέτρα και
τα πρόσωπα του συστήματος «απαντά» η κυβέρνηση στην ιμπεριαλιστική
επίθεση!
Σε συγκρότηση
των δυνάμεων του και μαζικό αγώνα καλούν οι εξελίξεις το λαό!
Η επιλογή από
το ΣΥΡΙΖΑ και τον πρωθυπουργό Α. Τσίπρα του Προκόπη Παυλόπουλου για την Προεδρία
της Δημοκρατίας, αποτελεί άλλο ένα βήμα στην τροχιά των υποχωρήσεων και
συμμορφώσεων σε όσα απαιτούν τα ιμπεριαλιστικά και ντόπια κέντρα εξουσίας, στα
πλαίσια της νέας κατάστασης που έχει προκύψει στη χώρα. Υποχωρήσεις και
συμμορφώσεις που εκκινούν βέβαια από την κυβερνητική θέση της αποδοχής του
πλαισίου της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης της χώρας, αλλά κάτω και από την
ακατάσχετη επιθετικότητα των ιμπεριαλιστών, πλησιάζουν ολοένα και περισσότερο
στην άρνηση ακόμα και των όποιων ανακουφίσεων υποσχέθηκε προεκλογικά στο λαό ο
ΣΥΡΙΖΑ.
Όσο και αν ο
Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν αποτελεί ένα κέντρο με βάρος στις εξελίξεις, το
εκάστοτε πρόσωπο στη θέση αυτή σηματοδοτεί ένα ακόμα σημείο στήριξης και
ισορροπίας για τα συμφέροντα του συστήματος της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης.
Αυτήν ακριβώς την ανάγκη έσπευσε να υπηρετήσει και η σημερινή επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ
και μάλιστα σεβόμενη και τις ιδιαίτερες απαιτήσεις των κυρίαρχων δυνάμεων της ΕΕ
και των ισορροπιών στα όργανα της. Ενώ ταυτόχρονα η επιλογή ενός ιστορικού
στελέχους της ΝΔ για τη θέση του Προέδρου, αποτελεί μια φανερή κίνηση σύμπλευσης
με το πιο «παραδοσιακό» κόμμα του συστήματος αλλά και μετακίνησης του ΣΥΡΙΖΑ και
του υπό διαμόρφωση κυβερνητικού κέντρου ακόμα πιο δεξιά στον πολιτικό χάρτη της
χώρας.
Τα απανωτά
κύματα της ιμπεριαλιστικής επίθεσης στη χώρα και στο λαό, δεν πρόκειται να
ανακοπούν από τα διαπιστευτήρια, τον «εξευμενισμό» και τη γραμμή υποταγής που
σαν «απάντηση», τους παρέχει η κυβέρνηση Τσίπρα. Αντίθετα έχει ήδη γίνει φανερό
πως η στάση αυτή τροφοδοτεί ολοένα περισσότερο τις απαιτήσεις των αρπακτικών που
έχουν εφορμήσει στο σώμα του λαού και της χώρας. Και είναι μόνο ο ίδιος ο λαός
που «έχει» την πραγματική απάντηση σε αυτή την επίθεση. Την απάντηση των μαζικών
αγώνων, την απάντηση ενός Μετώπου Αντίστασης και Διεκδίκησης που στηριγμένος
στις δικές του δυνάμεις χρειάζεται να οργανώσει και να αναπτύξει. Μόνο έτσι
μπορεί να οικοδομήσει και την αναγκαία προοπτική της αναμέτρησης του με τους
ξένους και ντόπιους δυνάστες του, την προοπτική της ανεξαρτησίας και του
σοσιαλισμού.
17.02.2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.