Ωράριο καταστημάτων - Συνεχές και ασταμάτητο!

Ωράριο καταστημάτων - Συνεχές και ασταμάτητο!

Αύριο και πάλι ανοιχτά! Τρεις Κυριακές σερί ανοιχτά τα καταστήματα κάθε είδους φέτος το Δεκέμβρη. Τρεις Κυριακές όπου οι εργαζόμενοι σε αυτά με τους ίδιους "μισθούς" χωρίς καμιά παραπάνω απολαβή ξεπατώνονται στη δουλειά και ελάχιστα χαμπαριάζουν από γιορτές και σχόλες.

 Και αν βάλουμε ότι κάπου εκεί στο δεύτερο δεκαήμερο του Γενάρη ξεκινούν οι "εκπτώσεις" οπότε θα υπάρξει κι άλλη Κυριακή λειτουργίας και αν σε αυτά προσθέσουμε και τις κόκκινες, λευκές και ...εμπριμέ νύχτες καταλαβαίνετε τι μαύρα μερόνυχτα εργασιακής σκλαβιάς περνούν οι εμποροϋπάλληλοι, οι βιβλιοπώλες, οι εργαζόμενοι στα σούπερ μάρκετ και πάει λέγοντας. Χιλιάδες εργαζόμενοι - απασχολήσιμοι για το σύστημα - με μόνο δικαίωμα να "ζουν" για να δουλεύουν, για να αυγαταίνουν τα κέρδη των μεγαλοϊδιοκτητών του χώρου. Γιατί περί αυτού πρόκειται.

Αν και σε αυτή τη φάση δε πολυνοιάζονται για τα κέρδη. Δεν αδιαφορούν βέβαια αλλά αυτό που κυριαρχεί είναι να περάσει η πλήρης κατάργηση κάθε εργασιακού δικαιώματος, αν έχει απομείνει κάτι στο χώρο του εμπορίου, να το εμπεδώσουν και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι ως κάτι φυσιολογικό ώστε όταν έρθει και η δική τους σειρά να είναι αναγκασμένοι και αυτοί "να εξυπηρετούν το ...κοινό" των αφεντικών τους! 

Ακολουθεί το τελικό χτύπημα των μικρών και αρκετών μεσαίων στο χώρο του εμπορίου έτσι ώστε να ολοκληρωθεί η μεταφορά της κάθε εμπορικής δραστηριότητας σε λιγότερα μεγαλοαστικά, ντόπια και ξένα, χέρια. Αυτό δε ζούμε άλλωστε; Όταν λέμε για μεταφορά του πλούτου από τα κάτω προς τα πάνω και από τα μέσα προς τα έξω αυτό δεν εννοούμε, τουλάχιστον ως προς το πρώτο σκέλος της διπλής εκμετάλλευσης του λαού μας;

Οι αντιδράσεις των εργαζόμενων ελάχιστες, μη πούμε έως και ανύπαρκτες! Χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι μπορούν να το χωνέψουν, πως δεν τους εξοργίζει που είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν σχεδόν σε συνεχές ωράριο με ελάχιστα διαλείμματα ξεκούρασης. (Εδώ να πούμε πόσο αποκαλυπτικά φούμαρα ήταν τα περί χτυπήματος της ανεργίας με τις κατά καιρούς διευρύνσεις του ωραρίου!).

Το κίνημα των εμποροϋπαλλήλων, αυτό που κάποτε θεωρούνταν ισχυρό και είχε επιβάλει πενθήμερο και οχτάωρο, ρεπό, μισθούς καλούς, που στη θέση της μιας εορταστικής Κυριακής επέβαλε αργία τη δεύτερη μέρα της νέας χρονιάς, δεν είναι ούτε καν ανάμνηση! Ελάχιστοι το θυμούνται! Απότοκο κι αυτό της ήττας του εργατικού, λαϊκού και κομμουνιστικού κινήματος σε ιδεολογικό, πολιτικό και κινηματικό επίπεδο. Μιας ήττας που ακόμη την ολοκλήρωσή της δεν την έχουμε δει ακόμη! Όπως λέει και ένας φίλος "τον πάτο που σε αυτόν θα πατήσουμε για να ξαναπηδήξουμε προς τα πάνω ακόμη δεν τον φτάσαμε!".

Όχι ότι δεν υπάρχουν δυνάμεις που δεν το παλεύουν και επιμένουν. Είναι όμως και αυτές όμηροι της γενικότερης κατάστασης. Είναι ιδιαίτερα δύσκολο να πείσουν τους εργαζόμενους ότι μπορούν να συγκροτηθούν, να αντισταθούν και να διεκδικήσουν αυτά που τους ανήκουν πραγματικά και να μην αρκούνται - αναγκαστικά - σε αυτά που τους δίνουν οι εργοδότες και το κράτος τους. Ίσως φταίει ότι ακόμη και αυτές οι δυνάμεις κάτω από το βάρος των δυσκολιών δεν πολυπιστεύουν σε αυτή τη δυνατότητα.

 Υποτάσσονται στη πραγματικότητα, εφευρίσκουν "άλλες" κατευθύνσεις (όπως π.χ. να στρέφονται κύρια ή έστω εξίσου στο "καταναλωτικό" κοινό να μην ψωνίζει, παρ' όλο που τις Κυριακές είναι ελάχιστο έτσι κι αλλιώς, όπως είναι και τις υπόλοιπες μέρες) ή εκτιμώντας ότι οι εργαζόμενοι δεν τραβάνε να μεταθέτουν τους αγώνες, ή τις προσπάθειες για αγώνες, στο μέλλον στηρίζοντας έτσι τελικά, και άσχετα από προθέσεις, το κλίμα απογοήτευσης.

 Δε λέμε ότι τα πράγματα είναι εύκολα, και σίγουρα δε μιλάμε εκ του ασφαλούς πριν προτρέξουν κάποιοι να μας "την πούνε".

 Αλλά πότε ήταν εύκολα τα πράγματα για τους αγωνιστές, γι' αυτούς που στόχος ζωής είναι η συγκρότηση της εργατικής τάξης, του λαού, έτσι ώστε να αντισταθεί στις επιθέσεις του συστήματος, να διεκδικήσει αυτά που δικαιούται και στη τελική να ανατρέψει το σύστημα της εκμετάλλευσης; 

Ποτέ!

 Και αν κάποτε φάνταζαν πιο εύκολα τότε το εργατικό και λαϊκό κίνημα ήταν αλλιώτικο!

Αυτά με αφορμή ένα περιστατικό τη Πέμπτη το απόγευμα στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς μου όπου με αφορμή αυτό και μετά τη ...παράκληση της διευθύντριας του να πάμε τη Κυριακή να κάνουμε τα ψώνια μας, μιας και θα είχε λυθεί το πρόβλημα που μας εμπόδιζε εκείνη τη στιγμή, τα βλέμματα των εργαζόμενων έβγαζαν μια απελπισμένη οργή και οι "καταναλωτές" στους οποίους απευθυνόταν η "παράκληση", όντας πιο απελευθερωμένοι δήλωσαν ότι δεν ψωνίζουν Κυριακές και "συμβούλεψαν" τη διευθύντρια να μην το ανοίξει! 

Στη πλειοψηφία τους, γιατί πάντα υπάρχουν και οι πλήρως υποταγμένοι! Αλλά και σαν ανταπόκριση προς μια εργαζόμενη που μου σιγοψιθύρισε "κάντε κάτι και για μας". Το ζητούμενο είναι να κάνουμε αυτό που πρέπει για να μην περιμένουν από εμάς οι εργαζόμενοι αλλά από τους εαυτούς τους. Συλλογικά, ταξικά και αλληλέγγυα!

Κατά τα άλλα αύριο ο Σύλλογος Βιβλιοϋπαλλήλων Αττικής κηρύσσει απεργία...:

Κυριακή 27 Δεκέμβρη 2015 :: Απεργία στον κλάδο του βιβλίου

Δεν δουλεύουμε – Δεν ψωνίζουμε

Αυξήσεις στους μισθούς – Λιγότερη δουλειά.

Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά!

Τα εργατικά συμφέροντα μπροστά.

Άμεση νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας.

Συνεχίζουμε δυναμικά και αταλάντευτα τον δίκαιο και επίμονο αγώνα μας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, ως ένα αναπόσπαστο κομμάτι του συνόλου των ταξικών αγώνων μας για την υπεράσπιση των εργατικών μας συμφερόντων και δικαιωμάτων, της ζωής και της αξιοπρέπειας μας. Ενάντια στους αντεργατικούς νόμους και τα μνημόνια από όποιους κι αν σχεδιάζονται και ψηφίζονται. Ενάντια σε ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, ενάντια στην ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, ενάντια στις κυβερνήσεις και τους εκάστοτε διαχειριστές του καπιταλιστικού συστήματος.

Σύμφωνα με τον σχετικό νόμο, που εξακολουθεί να παραμένει σε ισχύ («8 Κυριακές»), τα εμπορικά καταστήματα είναι ανοιχτά, όπως και πέρσι, για 3 συνεχόμενες Κυριακές μέσα στον ούτως ή άλλως εξοντωτικό Δεκέμβρη! Βρισκόμαστε ήδη μπροστά στην 3η συνεχόμενη Κυριακή (στις 27/12), που προστέθηκε (στις ψηφισμένες από το καλοκαίρι του 2013 «7 Κυριακές» ) πέρσι τέτοια περίοδο μέσω τροπολογίας σε άσχετο νόμο.

Πρόκειται για ένα μέτρο που επιφέρει την ακόμα μεγαλύτερη εξόντωσή μας και την υφαρπαγή του όποιου ελεύθερου χρόνου μας. Που έρχεται να επιδεινώσει την όλη δυσχερή κατάσταση που ως εργαζόμενοι βιώνουμε, με την υπερεντατικοποίηση και την επιβαλλόμενη ορθοστασία, αλλά και τους πετσοκομμένους μισθούς ή και την μη καταβολή των δεδουλευμένων, τις απολύσεις και τα τόσα άλλα κρούσματα εργοδοτικής τρομοκρατίας και ασυδοσίας.

Ο αγώνας μας λοιπόν συνεχίζεται, καθώς η τωρινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην πρώτη της θητεία και παρά τις όποιες προεκλογικές εξαγγελίες και τις προγραμματικές δηλώσεις που είχε κάνει, διατήρησε το σχετικό νόμο. Και όχι μόνο δεν είχε φανεί τελικά διατεθειμένη να κάνει βήματα προς την ουσιαστική νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας, αλλά με το 3ο μνημόνιο που έφερε άφησε ανοιχτό το πεδίο και για ακόμα περισσότερες Κυριακές με τα μαγαζιά ανοιχτά. Βέβαια, την ίδια ώρα με περίσσιο θράσος προς τους εργαζόμενους, παρουσιάζοντας τα «θετικά σημεία» του μνημονίου της, διακήρυττε ανάμεσα σε άλλα ότι πέτυχε την επαναφορά της Κυριακάτικης αργίας!

Για μια ακόμα Κυριακή λοιπόν προχωράμε σε απεργία στον κλάδο μας. Από την αρχή, θεωρώντας ότι ο αγώνας αυτός, για να έχει προοπτική, θα πρέπει να δοθεί για το σύνολο των εμπορικών καταστημάτων, απαιτούμε κάθε φορά από την ΟΙΥΕ την έγκαιρη κήρυξη πανελλαδικής απεργίας σε όλο τον κλάδο του εμπορίου. Κάτι που τελικά έγινε σε κάποιες περιπτώσεις, αν και σχεδόν πάντοτε την τελευταία στιγμή. Κάτι που όμως δεν έγινε σε αρκετές άλλες περιπτώσεις, όπως για την Κυριακή αυτή (27/12), όπως και πέρσι βέβαια, όταν είχε πρωτοεπιβληθεί η 8η Κυριακή. Παράλληλα, καλούμε και τα υπόλοιπα επιχειρησιακά και κλαδικά σωματεία στο εμπόριο ανά την ελληνική επικράτεια να αντιληφθούμε τις ευθύνες μας και να κινηθούμε σε μια τέτοια κατεύθυνση και να συντονίσουμε τις μάχες που καλούμαστε να δώσουμε.

Από την πλευρά μας ήταν εξ αρχής δεδομένο ότι τίποτε δεν επρόκειτο να μας χαριστεί ή να κερδηθεί μέσω κάποιου σωτήρα που θα έδινε τη μάχη για λογαριασμό μας ή που θα υποσχόταν να δικαιώσει τον αγώνα μας. Γι’ αυτό και στηριχτήκαμε αποκλειστικά στις δικές μας πλάτες και προσπαθήσαμε μαζί με τους συναδέλφους μας από όλο τον κλάδο του εμπορίου και από κάθε χώρο δουλειάς και από κοινού με τον κόσμο του αγώνα και μέσα από το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας.

Συνεχίζουμε και δυναμώνουμε τον αγώνα μας και ενάντια στο σχέδιο καταστολής, ποινικοποίησης και κατατρομοκράτησης των εργατικών αγώνων και της συνδικαλιστικής δράσης. Σχέδιο που σηματοδοτήθηκε πρόσφατα και από την καταδίκη -από μια ξεκάθαρα μεροληπτική υπέρ της εργοδοσίας δικαστική έδρα- 2 συναδέλφων μας για τη συμμετοχή τους στην απεργιακή περιφρούρηση έξω από το βιβλιοπωλείο Ιανός, έπειτα από την επίθεση που δεχθήκαμε από την εργοδοσία και τα ΜΑΤ ένα ακριβώς χρόνο πριν, την Κυριακή 28/12/14, ημέρα απεργίας στον κλάδο του βιβλίου.

Μπροστά μας έχουμε μια σειρά από ανοιχτά πεδία μάχης, όπως τον αγώνα για την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, για να δώσουμε επιτέλους ένα τέλος στο καθεστώς της απλήρωτης εργασίας και για να βάλουμε ένα φρένο στους αντεργατικούς νόμους που ψηφίζονται, στην εφαρμογή των μνημονίων καθώς και στην εργοδοτική τρομοκρατία και ασυδοσία.

Είναι ανάγκη να αντιληφθούμε τη δύναμη που έχουμε στα χέρια μας ως οι πραγματικοί παραγωγοί του πλούτου που υπάρχει γύρω μας και βασιζόμενοι στις δικές μας πλάτες και με όπλο μας την ταξική αλληλεγγύη, με τη συσπείρωσή στο Σύλλογό μας να συνεχίζουμε ολοένα και πιο δυναμικά να οργανωνόμαστε και να αντιστεκόμαστε συλλογικά μέσα κι έξω από τους χώρους δουλειάς μας. Επίσης αναγκαίος είναι και ο συντονισμός των εργατικών σωματείων στη βάση των κοινών συμφερόντων της τάξης μας. Όπως άλλωστε και η συστράτευση του συνόλου των αντιστεκόμενων και καταπιεζόμενων κομματιών της κοινωνίας στους ταξικούς-κοινωνικούς αγώνες καθώς και η σύνδεση των αγώνων αυτών.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ ΧΑΡΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ

Λόντου 6, Εξάρχεια, Αθήνα | 210-3820537

sylyp_vivliou@yahoo.gr | bookworker.wordpress.com

O Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας καλεί σε απεργία κάπου μέσα στο Γενάρη...:

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Καμία αναμονή, κανένας εφησυχασμός στα σχέδια τους!

Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας.

Μπορούμε να τους σταματήσουμε!

Την Παρασκευή 18/12/15 συνεδρίασε το Δ.Σ. του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας εκτιμώντας τη δράση του προηγούμενου διαστήματος, των απεργιακών κινητοποιήσεων και την ανάγκη κλιμάκωσης της πάλης μας το επόμενο διάστημα. Το Δ.Σ. πήρε απόφαση κατά πλειοψηφία για απεργία μέσα στο Γενάρη ως αναγκαία απάντηση στα σχέδια της Κυβέρνησης-κεφαλαίου-ΕΕ. 

Καλεί κάθε συναδέλφισσα, συνάδελφο, άνεργο να βρίσκονται σε ετοιμότητα και επαγρύπνηση απέναντι στην επίθεση που βρίσκεται σε εξέλιξη και αφορά την πλήρη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης. Η επίθεση που δεχόμαστε δεν φέρνει απλώς κάποια νέα αντιασφαλιστικά μέτρα αλλά συνολικά την ταφόπλακα των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων, τη διάλυση του όποιου κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης είχε απομείνει.

Η επίθεση στο ασφαλιστικό είναι αιτία πολέμου!

Προετοιμαζόμαστε για σκληρή αναμέτρηση!

Να μην περάσει το νέο έγκλημα!

Καλεί τους συναδέλφους που αυτή την περίοδο είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν 7 ημέρες την εβδομάδα, όσες ώρες θέλει ο εργοδότης και πολλές φόρες μέχρι τα μεσάνυχτα μέσω της "ΛΕΥκΗΣ Ή ΚΟΚΚΙΝΗΣ ΝΥΧΤΑΣ" να ορθώσουν το ανάστημα τους και οργανωμένα μέσα από το κλαδικό τους σωματείο να βάλουν φρένο στην εργοδοτική ασυδοσία. Να παλέψουν για Νομοθετική Κατοχύρωση της Κυριακάτικης Αργίας.

Τώρα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά πρέπει να αντιταχθούν στα σχέδια της κυβέρνησης και της Ε.Ε που από κοινού αποφασίζουν αλλεπάλληλα μέτρα, με καταιγιστικό τρόπο, τα νομοθετούν μέσα στη βουλή, που έχουν ένα στόχο:να ενισχύσουν με κάθε μέσο την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων πάνω στα αποκαΐδια των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων.

Παλεύουμε για τις ανάγκες μας, δεν κάνουμε βήμα πίσω, καμιά θυσία για τα κέρδη του κεφαλαίου!

Το Δ.Σ.

Και η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων μάλλον το ...ξέχασε!

apo to

http://antigeitonies.blogspot.gr/2015/12/blog-post_793.html