Ο άδειος τενεκές κάνει πολύ θόρυβο !!

Ο άδειος τενεκές κάνει πολύ θόρυβο

«Μα καλά, σύντροφοι», θα αναρωτηθούν κάποιοι καλοπροαίρετα, κάποιοι κακοπροαίρετα. «Είναι δυνατόν και εσείς να επιτίθεστε στην Αριστερή Πλατφόρμα την στιγμή που όλο το μιντιακό κατεστημένο έχει στρέψει τα βέλη πάνω τους;» 

Ναι λοιπόν, είναι αλήθεια ότι δεν αισθανόμαστε την ανάγκη να απολογηθούμε για τίποτα, και σε κανέναν, γιατί η στάση μας όλο το προηγούμενο κρίσιμο διάστημα ήτανε ξεκάθαρη και κρυστάλλινη. Πολύ δε περισσότερο, δεν πρόκειται να υποκύψουμε στο ίδιο και επαναλαμβανόμενο δίλημμα, που έρχεται να ξαναζεστάνει το φαγητό του νέου μεγάλου αριστερού ηγέτη! Λες και δεν ζήσαμε τα ίδια έναν ολόκληρο χρόνο, όπου τάχα μου το ίδιο μιντιακό κατεστημένο πυροβολούσε τον Τσίπρα και την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, και εμείς τάχα ρίχναμε νερό στον μύλο της κυβέρνησης των Σαμαροβενιζέλων.

Τώρα, λοιπόν, που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αποδείχθηκε ίδια με τους Σαμαροβενιζέλους, τώρα που ψήφισε ίδιο και χειρότερο μνημόνιο και με την στήριξη αυτών που υποτίθεται ότι θα «φεύγανε», τώρα που αποδείχθηκε ότι το δημοψήφισμα ήτανε μια απάτη εγκλωβισμού του λαού: είναι δυνατόν να δείξουμε ανοχή σε όλους αυτούς τους οπορτουνιστές και δεξιόστροφους, που θυμήθηκαν ξαφνικά την αριστεροσύνη τους; 

Είναι δυνατόν να συμβάλλουμε και εμείς στον επανεγκλωβισμό του λαού με τα ίδια ψέματα, τα ίδια ψεύτικα διλήμματα, τις ίδιες αυταπάτες, τυλιγμένες με μια κακόγουστη «αριστερή» ζελατίνα, που καλά-καλά δεν είναι κολλημένη σωστά και φαίνονται από πίσω αυτά που τάχα πάει να καλύψει;

Όσοι λοιπόν δεν βγάλανε κανένα ουσιαστικό συμπέρασμα από όλα έγιναν, όλοι όσοι εύκολα και καλόπιστα απογοητεύτηκαν από τον Τσίπρα και θέλουνε έναν νέο Τσίπρα με… τσίπα, και όσοι συνειδητά θέλουν να εξαπατήσουν για ακόμα μια φορά τον κόσμο της Αριστεράς, μπορούν να κοιτάξουν την ζελατίνα και να πουν: «τι ωραία ζελατίνα!». Εμείς όμως, οφείλουμε να πούμε την αλήθεια με το όνομα της: η «Αριστερή Πλατφόρμα», αυτή τη στιγμή αποπροσανατολίζει τον κόσμο της Αριστεράς, και τον σέρνει πάλι πίσω στην χρεωκοπημένη λογική της μεταρρύθμισης του συστήματος και των εκλογικών αυταπατών.

Το γεγονός ότι τα ΜΜΕ έχουν εξαπολύσει μια χυδαία αντικομουνιστική επίθεση και προσπαθούν να αποβάλλουν από τον δημόσιο λόγο με φεουδαρχική βαρβαρότητα ακόμα και την ίδια την ΑΠ, δεν αναιρεί ότι πρέπει επιτέλους να ανοίξει μια κουβέντα για το πώς οδηγήθηκε το λαϊκό κίνημα στον παροπλισμό, στην ενσωμάτωση, για το πώς οδηγήθηκε ο κόσμος στις κάλπες και στον καναπέ.

Δεν δικαιούνται, λοιπόν, οι κύριοι της ΑΠ να μας κουνήσουν το δάχτυλο, γιατί ήτανε το ίδιο αυτό το δάχτυλο, που έδειχνε στο λαμπρό μέλλον της «κυβέρνησης της Αριστεράς» και του «προγράμματος της Θεσσαλονίκης», της «έντιμης λύσης» και της «διαπραγμάτευσης». Όλα αυτά δηλαδή τα ψέματα, με τα οποία υπονόμευσαν το όνομα της Αριστεράς στο λαό, όλα αυτά τα ψέματα, με τα οποία αυτοί και τα διάφορα σαλιγκάρια, που είδανε το φως της εξουσίας και μπήκανε, απέκτησαν τις ωραίες θεσούλες, από τις οποίες κάνουν αριστερά κηρύγματα. 

Αν λοιπόν “στην Αριστερά τα υπουργεία και οι βουλευτικές έδρες δεν είναι αυτοσκοπός”, όπως λέει ο κύριος Λαφαζάνης, τότε ας μας πει πώς βρέθηκε να στηρίζει, ακόμα και σήμερα, την κυβέρνηση αυτή, ας μας πει πώς μπόρεσε και με ποιανού την συνένοχη να εξαπατήσει η κυβέρνηση αυτή τον κόσμο της Αριστεράς, που αισθάνεται προδομένος!

«Εμείς που υποδεικνύουμε για το κόμμα και την κυβέρνηση ένα δρόμο συμβατό με τις προγραμματικές μας δεσμεύσεις ή όλοι εκείνοι που ανοίγουν με ευκολία ένα δρόμο, που αν συνεχιστεί, οδηγεί στη μνημονιακή μετάλλαξη του κόμματος. 

Η Αριστερή Πλατφόρμα πολύ έγκαιρα τόνιζε σε όλα τα κομματικά και κυβερνητικά όργανα το αδιέξοδο της παρατεταμένης και γεμάτης αυταπάτες διαπραγμάτευσης, η οποία το μόνο που κατάφερνε ήταν να εξαντλεί μέχρι τελευταίου ευρώ τα όποια αποθεματικά της χώρας.

Η Αριστερή Πλατφόρμα επίσης ασκούσε δριμύτατη κριτική στην κυβέρνηση διότι δεν διέθετε την πολιτική βούληση να ακολουθήσει και να σχεδιάσει, εφόσον συναντούσε τείχος και αδιαλλαξία, μια πορεία εξόδου από την ευρωζώνη.»

Πολύ λαμπρά! Αυτό λοιπόν που έφταιξε δεν ήτανε οι θέσεις και η ίδια η φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ, δεν ήτανε οι αυταπάτες για την φύση της ΕΕ που συμπεριλαμβάνονται στις ίδιες τις προγραμματικές θέσεις του κόμματος, αλλά η έλλειψη ενός περίφημου «σχεδίου», που μάλιστα θα έπρεπε να επεξεργαστεί η κυβέρνηση, αντί να ψηφίσει το νέο μνημόνιο.

Είναι απορροίας άξιο, γιατί η κριτική αυτή δεν έγινε ανοιχτά στο λαό και το όνομα τους, δεν έγινε έστω κατά την διάρκεια του κάλπικου δημοψηφίσματος, δεν προειδοποιήθηκε ο λαός ότι το ΟΧΙ θα γίνει ένα καραμπινάτο ΝΑΙ, αλλά αντίθετα εξωραΐζονταν όλη η διαδικασία της «θεσμικής διαπραγμάτευσης».

Είναι απορίας άξιο πώς είναι δυνατόν ένα κόμμα, το οποίο έχει εκλεγεί με ένα πρόγραμμα αστικών παραχωρήσεων, ένα πρόγραμμα βγαλμένο από την πασόκικη παροχορολογία, το περίφημό «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», που ο κύριος Λαφαζάνης μέχρι και σε αυτή την ομιλία του λιβάνισε, να μετατραπεί σε κόμμα βαθιάς κοινωνικής αλλαγής!

Είναι απορίας άξιο, γιατί τα στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας δεν σηκώθηκαν να κάνουν αυτό τον σαματά όταν η κυβέρνηση έκανε τις προγραμματικές της δηλώσεις, και αναίρεσε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης; Όταν η κυβέρνηση έκανε την συμφωνία της 20ης Φλεβάρη, αναιρώντας τις προγραμματικές δηλώσεις; Όταν μήνα τον μήνα, συμφωνούσε σε κάθε ένα μνημονικό μέτρο; Όταν συμφώνησε στον «κόφτη του προϋπολογισμού» (είναι ο προϋπολογισμός που ψήφισε η κυβέρνηση Σαμαρά αν θυμάστε και ο ΣΥΡΙΖΑ εφάρμοσε «απαρέγκλιτα»), όταν συμφώνησε στην ενοποίηση των ταμείων;

Μήπως όμως και ο ίδιος ο κύριος Λαφαζάνης, στο υπουργείο που αυτός διοικούσε, έκανε κάποια βαθιά, ριζοσπαστική τομή, και ειδικά στο θέμα της εξόρυξης χρυσού στην Χαλκιδική; Τίποτα ουσιαστικό δεν προώθησε ο κύριος υπουργός, παρά μόνο συναντήσεις με το «σωματείο των εργαζομένων» που από κοινού με τα ΜΑΤ ξυλοφόρτωσε τους αγωνιζόμενους κατοίκους . Τότε ναι θυμόμαστε, φοβερό σαματά είχε κάνει ο κος Λαφαζάνης και η ΑΠ!

«Η ευρωζώνη και η ΕΕ έχουν μετατραπεί σε σκληρές δομές που έχουν γυρίσει την πλάτη στη δημοκρατία και τη λαϊκή κυριαρχία. Σε σκληρές δομές που, υπό την ηγεμονία της Γερμανίας, επιβάλλουν τη δικτατορία του χρηματιστικού κεφαλαίου και των αγορών και ένα ασφυκτικό άγρια ταξικό νεοφιλελεύθερο μονόδρομο»

Θα προσπεράσουμε εδώ την έλλειψη έστω και στοιχειώδους αυτοκριτικής, για ένα κόμμα και μια τάση που δεκαετίες τώρα συνηγόρησαν στο να θεμελιωθεί η ΕΕ στα μάτια του λαού ως μονόδρομος, Και θα περάσουμε στην ουσία: ακόμα και τώρα, στα ύστατα των αυταπατών, ακόμα και τώρα που η ΕΕ είναι μια «σκληρή δομή που γύρισε την πλάτη στην δημοκρατία», λες και ήτανε ποτέ κάτι άλλο από έναν ιμπεριαλιστικό μηχανισμό, λες και είχε κάποτε παρτίδες με την δημοκρατία, δεν διανοείται η ΑΠ να μιλήσει για έξοδο από την ΕΕ, παρά μόνο για νομισματική αλλαγή μέσα στην ΕΕ!

Όσο για το κάλεσμα:

"Μιας μεγάλης πατριωτικής δημοκρατικής, αντιιμπεριαλιστικής και προοδευτικής κοινής δράσης για μια Ελλάδα δημοκρατική , ανεξάρτητη, χωρίς κηδεμονίες και λιτότητα , μια Ελλάδα της παραγωγικής ανασυγκρότησης και της δικαιοσύνης, μιας Ελλάδας με κατεύθυνση και ορίζοντα το σοσιαλισμό."

Είναι μάλλον κακόγουστη φάρσα, να καλείς ένα τόσο ανεξαρτησιακό και πατριωτικό, ένα τόσο αντιιμπεριαλιστικό κάλεσμα, να μιλάς για βαθιές κοινωνικές αλλαγές, και σε όλη την ομιλία σου να μην αναφέρεις την λέξη «Αμερικάνοι», το ΝΑΤΟ και τις βάσεις του. Αλήθεια, είναι δυνατόν να διώξουμε τους κηδεμόνες και τους προστάτες χωρίς να κατονομάσουμε ποιοι είναι αυτοί; Ή μήπως κάποιοι ιμπεριαλιστές, είτε στην Δύση είτε στην Ανατολή, είναι καλοί προστάτες και κηδεμόνες; Ή μήπως μπορούμε, με όπλο τη νομισματική αλλαγή, να τους χρησιμοποιήσουμε, τον έναν ενάντια στον άλλον. Όπως με τόση επιτυχία έκανε η κυβέρνηση της «Αριστεράς».

«Και το ριζοσπαστικό πρόγραμμα των 5 σημείων; Τίποτα δεν έχετε να πείτε γι’ αυτό;»

Ας κοιτάξουμε λοιπόν τα 5 σημεία, για να δούμε ότι καμία βαθιά κοινωνική αλλαγή και κανένας σοσιαλισμός δεν περιγράφεται εκεί, παρά μόνο ένα ρεφορμιστικό, μεταρρυθμιστικό τσαλαβούτημα, μέσα στα πλαίσια της ΕΕ, της εξάρτησης, του ΝΑΤΟ, του κράτους, του καπιταλισμού, του συστήματος:

- «εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση των τραπεζών προκειμένου υπό δημόσια ιδιοκτησία και κοινωνικό έλεγχο να αναλάβουν ένα νέο αποκλειστικά αναπτυξιακό και κοινωνικό ρόλο», πάντα μέσα στα πλαίσια όμως της αστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής και της ληστείας του κοινωνικού πλούτου, με άλλο νόμισμα και άλλη σχέση εξάρτησης με τον ιμπεριαλισμό, πάντα στα πλαίσια της υποταγής στο συμβόλαιο του ’74, στον ευρωπαϊκό και αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, 

« να μείνουν ή και να περάσουν υπό δημόσια ιδιοκτησία, δημόσια διαχείριση, δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο και να ανασυγκροτηθούν ως τέτοιες όλες οι στρατηγικές επιχειρήσεις της χώρας», μόνο φυσικά οι δημόσιες και να μείνει ανέγγιχτη η ατομική ιδιοκτησία της μεγαλοαστικής τάξης, που θα έχει μεγάλα εισοδήματα γιατί πιο μετά ακούμε για «μεγάλη αναδιανομής πλούτου σε βάρος των πολύ μεγάλων εισοδημάτων».

Φυσικά μέσα στα ίδια πλαίσια, μέσα από το αστικό κοινοβούλιο, μέσα από τους ίδιους σάπιους θεσμούς θα συμβεί «η αποκατάσταση της νομιμότητας και της διαφάνειας στα μέσα μαζικής ενημέρωσης με τον έλεγχο του ιδιοκτησιακού τους καθεστώτος και το χτύπημα της διαπλοκής μέσων ενημέρωσης και έργων που αναθέτει το δημόσιο», λες και υπήρξε ποτέ η νομιμότητα αυτή για να αποκατασταθεί, και τέλος θα υπάρξει φυσικά η «βαθιά διαγραφή του χρέους».

Κανένα όραμα για έναν άλλο τρόπο διακυβέρνησης, λαογέννητο, λαοκρατικό, καμία αναφορά για να γίνει ο λαός πραγματικός αφέντης στον τόπο του -μόνο αναμάσημα του πασοκισμού.

Έχουν και άλλοι εκχυδαΐσει την έννοια του σοσιαλισμού με πιο προσεκτικό τρόπο.

Αν λοιπόν κάποιοι συγκινηθούν και μιλήσουν για τη νέα μεγάλη ευκαιρία της Αριστεράς, για τη νέα «Αριστερή Στροφή», για τις μεγάλες δυνατότητες που ανοίγουν τα 5 σημεία, θα είναι επειδή και το δικό τους πρόγραμμα, διαπνέεται από τις ίδιες βαθιές αυταπάτες, απλά είναι τυλιγμένο πιο προσεκτικά με μια πιο μεγάλη ζελατίνα.

Ε λοιπόν ΟΧΙ κύριοι, δεν πρόκειται να ανταποκριθούμε σε αυτό το μεγάλο «κάλεσμα» για την ανανέωση των αυταπατών, για να πάμε πάλι το ίδιο από τον ίδιο δρόμο, μήπως και βγάλει τάχα κάπου αλλού αυτή την φορά, μόνο και μόνο επειδή ένας άδειος τενεκές, κάνει πολύ θόρυβο! 

http://antigeitonies.blogspot.gr/2015/07/blog-post_368.html