Θεσσαλονίκη: η μετακίνηση είναι λαϊκό δικαίωμα και δεν μπαίνει σε κανένα ζύγι!

Θεσσαλονίκη: η μετακίνηση είναι λαϊκό δικαίωμα και δεν μπαίνει σε κανένα ζύγι!

Εδώ και μήνες στην πόλη της Θεσσαλονίκης η κυβέρνηση και η διοίκηση του ΟΑΣΘ παίζουν ένα βρώμικο παιχνίδι στις πλάτες του λαού της πόλης και των εργαζομένων.

 Ένα παιχνίδι που σκοπό έχει την «κουτάλα» των μονοπωλιακών κερδών του μοναδικού μέσου μεταφοράς στην πόλη. 

Πρόκειται για έναν κακοστημένο καβγά, για την δήθεν «εξυγίανση» και «εξορθολογισμό» του οργανισμού.

 'Όμως γνωρίζουμε από τώρα την κατάληξη: διοίκηση και κυβέρνηση θα έρθουν να ζητήσουν το λογαριασμό από τους εργαζόμενους της πόλης.

Θα έρθουν να μας πούνε ότι «λεφτά δεν υπάρχουν», ότι ξαφνικά ανακαλύφθηκε «κενό χρηματοδότησης», ότι πρέπει να γίνουν κινήσεις με «ρεαλισμό», «αμοιβαίες θυσίες» για να λειτουργήσει η συγκοινωνία της πόλης. Θα αυξήσουν τα εισιτήρια, θα περικόψουν τα δρομολόγια, θα μειώσουν τους μισθούς των εργαζόμενων και θα συνεχίσουν να στοιβάζουν τον κόσμο σα σαρδέλες μέσα σε σακαράκες χωρίς ασφάλεια και κλιματισμό.

Δεν πρέπει να πληρώσουμε εμείς το μάρμαρο διοίκησης του ΟΑΣΘ και κυβέρνησης.

Η μετακίνηση δεν είναι κανενός είδους «παραχώρηση» κάποιας κυβέρνησης που τη χάρισε στο λαό. Τα λεωφορεία και οι συγκοινωνίες αποτελούν λαϊκή περιουσία και έχουν φτιαχτεί από τον εργασία και την υπεραξία των εργαζομένων. 

Η μετακίνηση είναι αναγκαία για τον εργαζόμενο ώστε να πάει στην δουλειά. Στον μαθητή και τον φοιτητή για να παρακολουθήσουν τα μαθήματα τους. Στον άνεργο για να ψάξει για δουλειά. Στον κόσμο της πόλης για να πάει στην παραλία, να κάνει τα ψώνια του, να στηθεί στην ουρά των δημόσιων υπηρεσιών.

Το κεφάλαιο, η πλουτοκρατία δεν έχει ανάγκη τα μέσα μαζικής μεταφοράς: πληρώνουν ιδιωτικά πάρκινγκ, δεν λογαριάζουν μια κούρσα με το ταξί και δεν είναι αναγκασμένοι καν να πάνε στην δουλειά το πρωί, αφού έχουν άλλους να δουλέψουν γι’ αυτούς. Οι αυξήσεις στα εισιτήρια χτυπούν μόνο τον κόσμο του μεροκάματου.

Για όλους αυτούς τους λόγους, η μετακίνηση είναι ένα ταξικό ζήτημα και όχι ένα ουδέτερο, λογιστικό πρόβλημα. Η μετακίνηση δεν είναι κάποια «πολυτέλεια» για να την βάλουμε στο ζύγι, ώστε να δούμε «αν βγαίνει ο προϋπολογισμός».

Η μετακίνηση αποτελεί ένα ΛΑΪΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ όπως η δουλειά, η στέγη, η εκπαίδευση, η περίθαλψη, η άθληση, ο πολιτισμός, το πράσινο. Και γι’ αυτό πρέπει χωρίς καμία διαπραγμάτευση να παραχωρείται ΔΩΡΕΑΝ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ.