Δύσκολη μάχη με βιαστικά ερωτήματα και αρνητικές σκέψεις.

Δύσκολη μάχη με βιαστικά ερωτήματα και αρνητικές σκέψεις.

Παρασκευή 14 Απριλίου από το απόγευμα έως αργά το βράδυ τα ειδησεογραφικά ηλεκτρονικά μέσα στέλνουν φωτογραφίες και ρεπορτάζ από τις δύο αντιπολεμικές κινητοποιήσεις στην Αθήνα με προορισμό την Αμερικανική πρεσβεία.

Η μεγαλύτερη του ΚΚΕ που ξεκίνησε από τα Προπύλαια. Η μικρότερη από οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Υποδεέστερες και οι δύο των δύσκολων και απαιτητικών ημερών. Αλλά αρκετές για να κάνουν τον γύρο του κόσμου. Βλέπετε φτάσαμε στο σημείο αυτές οι ολιγάριθμες φωνές να είναι οι μοναδικές σχεδόν σε όλη την Ευρώπη. (Την Παρασκευή λόγου χάρη η μοναδική, και αυτή ολιγάριθμη, αντιπολεμική κινητοποίηση που καταγράφτηκε ήταν έξω από την Ντάουνινγκ Στριτ, την πρωθυπουργική έδρα στο Λονδίνο).

Μοναξιά λοιπόν αλλά και τίτλος τιμής. Για όσα μέλλουν να έρθουν. Και για όσα θα απαιτηθούν να γίνουν. Κοινό αίτημα των δύο κινητοποιήσεων να αποτραπεί η επίθεση στην Συρία που μπορεί να βάλει φωτιά σε όλη την περιοχή και στον κόσμο ολόκληρο. Συνθήματα καταδίκης των ιμπεριαλιστών και της ελληνικής κυβέρνησης που τους παρέχει αφειδώλευτα διευκολύνσεις.

Ψάχνω την Λαϊκή Αντίσταση ανάμεσα στα πανό των διαδηλωτών και δεν την βρίσκω. Αντί αυτής υπάρχει ένα του ΚΚΕ(μ-λ). Δεν μπορεί λέω θα είναι η συνηθισμένη μεροληψία των δημοσιογράφων και των φωτογράφων. Ένα κλικ λιγότερο του φωτογραφικού φακού. Λέω να πάω σε ένα πιο αντικειμενικό και πιο «κοντινό» ειδησεογραφικό σάιτ. Πληκτρολογώ ΑλφαΒήτα. Πέφτω πάνω στην είδηση. Διαβάζω. Αντιπολεμικό συλλαλητήριο Σύριων και μελών του ΚΚΕ. Εδώ είναι που τα χάνω! Καλά να εξαφανίζεται η ΛΑ-ΑΑΣ αλλά να εξαερώνεται και το ΚΚΕ(μ-λ) μαζί με μια διαδήλωση; Πως γίνεται; Προσέχω μετά πως η είδηση είναι αναδημοσίευση από το Αθηναϊκό Πρακτορείο. Δεν θέλω να σκεφτώ πως αυτό ακριβώς το ρεπορτάζ - σε αντίθεση με άλλα που διακινούνταν εκείνη την ώρα - βολεύει, γιατί αποσιωπά την δεύτερη διαδήλωση και μέσω αυτής και την άβολη πραγματικότητα της αδικαιολόγητης απουσίας της ΛΑ-ΑΑΣ. Έχω όμως υποσχεθεί στον εαυτό μου να σκέφτομαι θετικά. Μάλλον αβλεψία θα είναι σκέφτομαι ή αποτέλεσμα του γεγονότος πως έχει προγραμματιστεί αυτόματη σύνδεση με τα δελτία του ΑΠΕ ! Αλλά το μπέρδεμα παραμένει.

Ψάχνοντας να μάθω τι συνέβη πέφτω πάνω στο ρεπορτάζ του ρώσικου Σπούτνικ Νιούς. Τα πλάνα που στέλνει σε όλο τον κόσμο δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία. Ανάμεσα στα μπλοκ των διαδηλωτών πάλι το πανό του ΚΚΕ(μ-λ) και πάλι απουσία της ΛΑ-ΑΑΣ. Λέω να το πάρω από την αρχή. Ξανά-τσεκάρω και από άλλες πλευρές και σιγουρεύομαι! Πράγματι! Η Λαϊκή Αντίσταση - Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία δεν μπόρεσε να συμμετέχει εξαιτίας της άρνησης του Μ-Λ ΚΚΕ. Σκέφτομαι. Δεν μπορεί θα υπάρχει σοβαρός λόγος. Ξέρουν κάτι που εμείς δεν ξέρουμε! Μάλλον έχουν πιο καλή εκτίμηση για τα όσα εκείνη την ώρα διαδραματίζονται στις διάφορες δυτικές και ανατολικές πρωτεύουσες και στην ανατολική Μεσόγειο. Πιθανόν να έχουν την εκτίμηση πως ο Τραμπ μπλοφάρει ή απλά κάνει χοντροκομμένη πλάκα σε όλους μας. Αλήθεια σας λέω, αλλά μου άρεσε αυτή η σκέψη. Τι καλά θα ήταν αν εν τέλει συνέβαινε αυτό ακόμη και αν ανέτρεπε συλλογικές, πολύχρονες θέσεις και αναλύσεις .

Ήταν ήδη ξημερώματα! Λέω να το τσεκάρω όμως καλύτερα και μετά να πέσω να κοιμηθώ ήσυχος. Πηγαίνω στην ηλεκτρονική σελίδα του Μ-Λ ΚΚΕ. Βλέπω φρέσκες αναρτήσεις. Να οι τίτλοι: «Εκρηκτική η κατάσταση στη Μέση Ανατολή». Πιο κάτω: «Πολεμικός παροξυσμός των ΗΠΑ» . Τώρα είναι που μπερδεύτηκα εντελώς. Αν είναι έτσι προς τι η απουσία και μάλιστα όλης της ΛΑ-ΑΑΣ; Ακόμη και αν δεν ήταν εφικτή μια μαζική εκπροσώπηση κάποιοι διάολε θα μπορούσαν να ενώσουν τις… ολιγάριθμες φωνές τους. Ξαναρωτώ. Ποιος ήταν ο λόγος της άρνησης; Θεωρήθηκε -λέει- η κινητοποίηση εσπευσμένη! Παίρνω μισή ανάσα και σκέφτομαι. Δεν μπορεί κάτι περισσότερο θα ξέρουν και έχουν αυτήν την άποψη. Ίσως έχουν μια πιο βάσιμη εκτίμηση πως δεν θα συμβεί κάτι άμεσα. Ξέρουν πως η επίθεση τουλάχιστον μπορεί να καθυστερήσει. Καλή εκδοχή. Έτσι θα έχουμε χρόνο να εκμεταλλευτούμε το Σαββατοκύριακο για να οργανωθεί μια πιο μαζική κινητοποίηση. Θυμάμαι και τις συζητήσεις για την σημασία να δίνουμε προτεραιότητα στην κινητοποίηση των μαζικών συνδικαλιστικών και κοινωνικών φορέων. Μάλλον -σκέφτομαι- ετοιμάζουν μια πιο μαζική πρωτοβουλία βάζοντας στον χορό τα συνδικάτα και άλλους μαζικούς φορείς, έτσι ώστε να ξεφύγουμε από τον γνωστό κύκλο των …ολιγάριθμων διαδηλώσεων. Θυμήθηκα και τον σχετικό διάλογο πριν την πανελλαδική σύσκεψη της ΛΑ-ΑΑΣ και την κριτική στο “χούι” που έχουμε να κάνουμε κάθε τρεις και λίγο προτάσεις για κοινές και βιαστικές πορείες.

Επιστρέφω ολοταχώς στις ηλεκτρονικές σελίδες μετωπικών σχημάτων και συνδικαλιστικών εκπροσωπήσεων. Ψάχνω απεγνωσμένα να βρω μια πρωτοβουλία, μια πρόταση, κάτι βρε αδερφέ που να δείχνει πως έχει ξεκινήσει μια προετοιμασία, μια προσπάθεια, κάτι διαφορετικό για …μια πολυάριθμη αυτή την φορά κινητοποίηση. Τίποτε. Η ώρα είχε περάσει για τα καλά! Ρίχνω μια ματιά σε δύο - τρία δυτικά ΜΜΕ. Ειδήσεις πως στην Ουάσιγκτον δεν έχουν παρθεί αποφάσεις και συνεχίζονται οι συσκέψεις. Σκέφτομαι μάλλον κάναμε βιαστικές σκέψεις και με πιάνουν οι τύψεις. Πάω να κλείσω τον υπολογιστή και να αφήσω τα δύσκολα ερωτήματα για την αυριανή ημέρα. Ήταν γύρω στις τέσσερις τα ξημερώματα. Ακριβώς εκείνη την στιγμή που το CNN βγάζει την γνωστή ένδειξη της έκτακτης είδησης. Ο Τραμπ ήδη είχε ξεκινήσει το προκλητικό πολεμικό διάγγελμα του και από την Δαμασκό το αλ Τζαζίρα και το Russia Today αναρτούσαν ειδήσεις για εκρήξεις και τις γνωστές εικόνες με τους πυραύλους και τα αντιαεροπορικά να φωτίζουν τον ορίζοντα. Πολλές απαντήσεις από τα προηγούμενα ερωτήματα δόθηκαν μονομιάς.

Εκεί ακριβώς έκανα την τελευταία σκέψη. Τι σημασία έχει αν η ΛΑ-ΑΑΣ ήταν ή δεν ήταν έξω από την αμερικάνικη πρεσβεία στην Αθήνα λίγες ώρες νωρίτερα; Για την γενική εικόνα των συσχετισμών ανάμεσα στους εμπρηστές του πολέμου και τους λαούς (στην προκειμένη περίπτωση τους Σύριους που ξενύχτησαν με τον κίνδυνο του θανάτου) καμιά! Για την ΛΑ-ΑΑΣ όμως και τις υποσχέσεις που δώσαμε στους εαυτούς μας πως θα προσπαθήσουμε να μεταβάλλουμε έστω και για ένα χιλιοστό τους δύσκολους καιρούς, τους συσχετισμούς και να συμβάλλουμε με ένα πνεύμα πρωτοβουλιών και μάχης στο αντι-ιμπεριαλιστικό κίνημα, πολλά! Και αρκετά θα μπορούσαν να μας διδάξουν πως οφείλουμε από κοινού, πλάι ο ένας δίπλα στον άλλον, στηρίζοντας ο ένας τον άλλον να διαδηλώνουμε και να παίρνουμε πρωτοβουλίες συσπείρωσης και κινητοποίησης του λαού μας.

δπ