ΑΠΘ: ο πολιτισμός βλάπτει!

ΑΠΘ: ο πολιτισμός βλάπτει! 

Εμπόδια στη λειτουργία των φοιτητικών πολιτιστικών ομάδων - Πορεία για το Άσυλο (Παρασκευή 23/2)

Σήμερα Τετάρτη 21/3, μετά από πρόσκληση των κινηματογραφικών ομάδων, πραγματοποιήθηκε συνάντηση-συζήτηση των πολιτιστικών ομάδων αλλά και πολιτικών δυνάμεων και συλλογικοτήτων που δρουν και παρεμβαίνουν στο Α.Π.Θ. Αιτία για το κάλεσμα αυτό αποτέλεσαν τα ολοένα μεγαλύτερα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικές ομάδες στη δράση τους τελευταία, καθώς αποκλείονται από τους χώρους όπου κάνουν πρόβες, προβολές κλπ. Σε μια σειρά σχολές, καθιερώνονται τα κατεβασμένα ρολά και οι κλειδωμένες πόρτες, ενώ παράλληλα οι διοικήσεις απαιτούν κάθε χρήση του πανεπιστημιακού χώρου να περνάει από την έγκρισή τους για να είναι «νόμιμη».

Ως Αγωνιστικές Κινήσεις, παραβρεθήκαμε στη συνάντηση αυτή, η οποία μάλιστα ήταν αρκετά μαζική. Θεωρήσαμε την κίνηση των πολιτιστικών ομάδων πολύ θετική, μία αντανάκλαση της αγανάκτησης και του αναβρασμού που υπάρχει στον φοιτητόκοσμο με βάση την εντεινόμενη επίθεση που δέχεται. Αναβρασμού που είναι μεγάλη ανάγκη να συναντιέται με την πολιτικοποίηση και την διέξοδο στην οργανωμένη πάλη και τους αγώνες.

Στη βάση αυτή ήρθαμε και σε επικοινωνία με άλλα πολιτικά σχήματα και δυνάμεις, προκειμένου να γνωστοποιηθεί το κάλεσμα και να πλαισιωθεί περαιτέρω. 

Τοποθετήθηκαν μέλη πολλών πολιτιστικών ομάδων αλλά και πολιτικών χώρων (ΕΑΑΚ, ΑΡΔΙΝ, ΣΣΠ). Ως Αγωνιστικές Κινήσεις, περιγράψαμε ότι τα εμπόδια που συναντούν οι πολιτιστικές ομάδες αποτελούν κομμάτι της συνολικής και εντεινόμενης επίθεσης του συστήματος στο λαϊκό δικαίωμα στις σπουδές. Επίθεση που επιδιώκει να ορθώσει ταξικούς φραγμούς και να εμποδίσει τους φοιτητές από τα φτωχά λαϊκά στρώματα να σπουδάσουν, ενώ ταυτόχρονα προωθεί την κατάργηση του Ασύλου ώστε να καταστείλει και να προλάβει την πάλη των φοιτητών κόντρα στην πολιτική αυτή. Όπως αναφέρει και η ανακοίνωση που μοιράσαμε και παρατίθεται παρακάτω, «Η πολιτική των κλειστών αιθουσών για πρόβες…θα καταλήξει σε κλειστές πόρτες για τις συνελεύσεις των συλλόγων και σε απαγόρευση κάθε πολιτικής, συνδικαλιστικής, πολιτιστικής οργάνωσης». Προτείναμε να γίνει την Παρασκευή 23/2 διαδήλωση στον χώρο του Πανεπιστημίου σαν μία αρχική κινηματική απάντηση στην επίθεση αυτή. Πρόταση που έγινε δεκτή από τις πολιτιστικές ομάδες, παράλληλα με την απόφαση για διάφορα πολιτιστικά δρώμενα.

Επιπλέον από τη πλευρά μας έγινε πρόταση προς τις πολιτικές δυνάμεις που παραβρέθηκαν για κοινή ανακοίνωση-κάλεσμα στη διαδήλωση, η οποία δυστυχώς συνάντησε από κάποιες πλευρές (ορισμένα σχήματα ΕΑΑΚ, ΣΣΠ) αντιρρήσεις και από κάποιες άλλες επιφυλάξεις (άλλα σχήματα ΕΑΑΚ, ΑΡΔΙΝ) που μένει να δούμε πού θα καταλήξουν.

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 23/2, 12.00 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΧΗΜΕΙΟΥ!

Το κείμενο στο οποίο κατέληξε η συνάντηση σύντομα θα δημοσιευτεί.

Ακολουθεί η τοποθέτηση των Αγωνιστικών Κινήσεων για το ζήτημα, η οποία μοιράστηκε στη συνάντηση, με την επικαιροποίηση του καλέσματος στη διαδήλωση: 

Τα αιτήματα των θεατρικών ομάδων του ΑΠΘ είναι δίκαια!

Θα κατακτηθούν με αγώνες και όχι «διάλογο» με τις πρυτανικές αρχές!

Οι πολιτιστικές ομάδες του ΑΠΘ, στις οποίες συμμετέχουν εκατοντάδες φοιτητές, αποτελούν ένα από τα κυριότερα μέσα έκφρασης μέσα στις σχολές. Τον τελευταίο καιρό δέχονται συνεχείς απειλές πως οι χώροι στους οποίους δραστηριοποιούνται θα αρχίσουν να κλειδώνονται, ότι οποιαδήποτε χρήση του πανεπιστημιακού χώρου θα πρέπει να περνάει από την έγκριση των διοικήσεων αλλιώς θα βγαίνει στην «παρανομία».Υπήρξε άλλωστε και η πρόσφατη απόφαση της κοσμητείας της ΣΘΕ να κατεβάσει «ρολά» σε ένα κτήριο που καθημερινά στεγάζει την πλειοψηφία των ομάδων του ΑΠΘ όπως και κάθε λογής πολιτικές-πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Τα παραπάνω σε συνδυασμό με τον ελλιπή υλικοτεχνικό εξοπλισμό και την εντατικοποίηση των προγραμμάτων σπουδών που μειώνει τον ελεύθερο χρόνο των φοιτητών, καθιστά την πολιτιστική έκφραση σχεδόν αδύνατη.

Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, οι διοικήσεις πολλών σχολών προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τις ομάδες χρησιμοποιώντας τες για να δημιουργήσουν «βιτρίνα πολιτισμού» πίσω από την οποία θα μπορούν να κρύβουν τις ευθύνες τους τόσο για τη φοιτητική καθημερινότητα της εντατικοποίησης και της εκδίωξης των πλατιών λαϊκών μαζών από το πανεπιστήμιο, όσο και για την εκδίωξη της ίδιας της πολιτιστικής έκφρασης!

Το αποστειρωμένο πανεπιστήμιο είναι ο στόχος τους και η καταπάτηση του Ασύλου το μέσο

Η πολιτική αυτή ασκείται χρόνια από τις αρχές του ΑΠΘ, όμως δεν είναι τυχαία η στιγμή της κλιμάκωσής της. Ήδη από την αρχή του εξαμήνου, ως αποτέλεσμα της ψήφισης του νόμου Γαβρόγλου και της εφαρμογής του νόμου-πλαίσιο, υλοποιείται στο ΑΠΘ η κατάργηση του Ασύλου και η μετατροπή του ΑΠΘ σε έναν αποστειρωμένο από πολιτική και πολιτιστική ζωή χώρο. Από τον Οκτώβρη έχει τεθεί σε πράξη το σχέδιο για τις αστυνομικές περιπολίες στο ΑΠΘ, σχέδιο που αν και γίνεται με πρόσχημα την διακίνηση ναρκωτικών, τελικά θα στραφεί ενάντια στην ελεύθερη έκφραση των φοιτητών, που είναι το μόνο αντίβαρο στην μετατροπή του ΑΠΘ σε γκέτο.

Η πολιτική των κλειστών αιθουσών για πρόβες, των τραμπουκισμών των φυλάκων ενάντια στις ομάδες και των προσβολών για «φοιτητές που δεν θα πάρουν ποτέ πτυχίο» πηγαίνουν χέρι-χέρι με την πολιτική της καταστολής του φοιτητικού κινήματος. Είναι πολιτική που θα καταλήξει σε κλειστές πόρτες για τις συνελεύσεις των συλλόγων και σε απαγόρευση κάθε πολιτικής, συνδικαλιστικής, πολιτιστικής οργάνωσης.

Δεν θέλουν πανεπιστήμιο με πολιτιστική ζωή γιατί φοβούνται τη νεολαία

Το πραγματικό ερώτημα που προκύπτει είναι ποια σκοπιμότητα εξυπηρετούν όλα αυτά; Η συνολική πολιτική καταστολής συνδέεται με τα όσα βίωσαν και βιώνουν καθημερινά οι φοιτητές στο επίπεδο των σπουδών και της εργασιακής τους προοπτικής. Γιατί μια νεολαία στην οποία θέλεις να καταργήσεις το δωρεάν σύγγραμμα, θες να δίνεις ένα διασπασμένο πτυχίο χωρίς δικαιώματα για δουλειά, της κόβεις το επίδομα στέγασης, καταργείς την σίτιση στις εστίες, αναγκαστικά την φοβάσαι όταν συγκεντρώνεται, αναζητά, εκφράζεται.

Η πολιτική της παιδείας των «λίγων κι εκλεκτών», που σκοπεύει να βάλει δίδακτρα στο πανεπιστήμιο και να πετάξει κόσμο έξω από τις σχολές, έχει ανάγκη για να περάσει την καταστολή και την φασιστικοποίηση. Στην πραγματικότητα, η φίμωση των θεατρικών ομάδων δεν αποτελεί τίποτα λιγότερο ή περισσότερο από μια ακόμα εφαρμογή των νόμων της κυβέρνησης, και υλοποιείται πιστά από το μακρύ χέρι του υπουργείου, τις πρυτανικές αρχές.

Μ’ αγώνες κερδίζονται οι νίκες! Όχι με «διάλογο» στα όργανα διοίκησης!

Αν αναγνωρίσουμε από την καθημερινότητα μας ότι αυτή η πολιτική είναι συνολική και σχεδιασμένη, τότε μόνο με την διεκδίκηση και τον αγώνα μπορεί να ανατραπεί και να κατακτηθούν νίκες. Οποιοσδήποτε «διάλογος» ή έκκληση για «αναγνώριση» από τις πρυτανικές αρχές αντικειμενικά τις βοηθάει να εμφανίζονται ως φίλοι των φοιτητών, ενώ στην πραγματικότητα είναι διατεθειμένες να χρησιμοποιήσουν την πιο άγρια καταστολή εναντίων τους. Όταν μια κυβέρνηση ασκεί την πιο βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική και την χειρότερη καταστολή, τότε δεν μπορεί κανένα διοικητικό όργανο να αποκτήσει διαφορετική συμπεριφορά. Ο μόνος διάλογος και προτάσεις που έχουν νόημα ανάμεσα στους φοιτητές, μέσα στα συλλογικά τους όργανα που πρέπει να πάρουν αποφάσεις αγώνα και στήριξης των θεατρικών ομάδων.

Να ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματα των θεατρικών ομάδων σε ελεύθερη πρόσβαση, υποδομή και ώρες λειτουργίας τους

Κάτω τα χέρια από το Άσυλο – το Άσυλο ανήκει σε όλο το λαό

Ελεύθερη πολιτική, συνδικαλιστική, πολιτιστική έκφραση στις σχολές

Κάτω ο νόμος Γαβρόγλου και ο νόμος-πλαίσιο