Βαλκανική δίνη με κέντρο το Κόσοβο

Βαλκανική δίνη με κέντρο το Κόσοβο

Πυκνώνει δραματικά η αμερικάνικη επεμβατική πολιτική στα δυτικά Βαλκάνια με κύριο στόχο τον πλήρη έλεγχο της περιοχής και την ολοκληρωτική υπαγωγή της στην παγκόσμια επιθετική στρατηγική της Ουάσιγκτον. Από κοντά και η ΕΕ αν και σε δεύτερο ρόλο, προσπαθεί να μείνει μέσα στο ιμπεριαλιστικό παιχνίδι που παίζεται στην πλάτη των λαών και των εθνοτήτων. Οι βαλκανικές «ηγεσίες», κάποιες με το φόβο για τα χειρότερα, κάποιες άλλες με τα όνειρα - χίμαιρες «μεγάλων πατρίδων», όλες τους ανιστόρητες και εθελοτυφλούσες, συντάσσονται με τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς που σπέρνουν ανέμους κατακερματισμών, μίσους, καχυποψίας, εθνικισμών και αλυτρωτισμών.

 Για να θερίσουν κι αυτές -και προπάντων οι λαοί που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν- θύελλες πολέμων και αλληλοεξόντωσης, φτώχειας και προσφυγιάς. Οι πρωτοπόροι εργάτες, οι εργαζόμενοι, οι λαοί και η νέα γενιά των Βαλκανίων είναι οι μόνες κοινωνικές δυνάμεις που μπορούν, συγκροτούμενες κινηματικά και σε πλήρη αντίθεση με τον ιμπεριαλισμό και τους υποτακτικούς του στην περιοχή, να βάλουν φραγμό σ’ αυτή την ολέθρια προοπτική. Διαφορετικά θα υποστούν τις συνέπειές της…

Σημαντικό τμήμα του αμερικάνικου διπλωματικού μηχανισμού εργάζεται εντατικά για την οριστική εδραίωση του ρόλου των ΗΠΑ στην περιοχή, για μια ισχυρή επιδιαιτητική παρουσία και τον πλήρη έλεγχο από την Ουάσιγκτον των Βαλκανίων. Ετσι, μετά τον κατακερματισμό και τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και αφού επιχειρήθηκε -κατά το δοκούν- η δημιουργία τύποις «πολυεθνικών» κρατιδίων στα Δυτικά Βαλκάνια -με αναμμένο όμως στο εσωτερικό τους το φυτίλι του διχασμού και της αλληλοκαχυποψίας, τόσο για συμμόρφωση όσο και για κάθε είδους χρήση- τώρα "συζητούν" για αλλαγές συνόρων που θα διορθώνουν τις εθνικές αδικίες (Κόσοβο - Σερβία) χωρίς όμως να αναιρείται η καθυστέρηση και η εξαχρείωση και τα βαλκανικά κράτη να λειτουργούν σαν πλήρη υποχείρια των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων και σχεδιασμών. Έτσι επιδιώκουν να καταστεί αυτή η σημαντική γεωπολιτική περιοχή κέντρο εξόρμησης προς Ανατολάς (από Ρωσία έως Μέση Ανατολή και παραπέρα). Σημαντικός κρίκος στην όλη εξέλιξη αναδεικνύεται η αλβανική ηγεσία που όλο και πιο καθαρά παίζει το ρόλο του ντόπιου προβοκάτορα και υπονομευτή της κατάστασης για λογαριασμό των ΗΠΑ, αλλά και συνολικά ο αλβανικός αλυτρωτισμός που, φυτεμένος στο έδαφος της καταπίεσης, πήρε μπόι και θράσος χάρη στα αμερικάνικα λιπάσματα.

Εχουν δρομολογηθεί συνομιλίες για το καθεστώς του ΝΑΤΟϊκού προτεκτοράτου του Κοσόβου με δεδομένη εδώ και χρόνια την αμερικάνικη πρόθεση της «ανεξαρτησίας» του, δηλαδή τη δημιουργία ενός κρατιδίου χωρίς πραγματική υπόσταση, μια μεγάλη αμερικάνικη βάση εξόρμησης, ένα κέντρο διοχέτευσης πίεσης, εκβιασμών προς όλες τις βαλκανικές χώρες και όχι μόνο. Με ιδεολογικό όχημα πλέον το σεβασμό των μειονοτικών δικαιωμάτων -αλά ΗΠΑ- συζητούν την ανταλλαγή εδαφών μεταξύ Σερβίας και Κοσόβου. Πλέον ο σεβασμός των συνόρων που είχαν των πάλαι ποτέ ομόσπονδων δημοκρατιών και αυτόνομων περιοχών αντικαθίσταται από το σεβασμό των εθνικών μειονοτικών δικαιωμάτων και την διόρθωση των αδικιών. Φυσικά και του ...δικαιώματος του αυτοπροσδιορισμού! Το τι θα κάνει η Σερβία μένει να το δούμε. Προς το παρών φαίνεται να συζητά αυτή την εκδοχή -που ήταν πρόταση ακραίων δεξιών κύκλων της ήδη από το 2005- από την άλλη όμως διευκρινίζει και ότι δεν θα προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις χωρίς την σύμφωνη γνώμη και στήριξη της Ρωσίας, όπως και σπεύδει να διορθώσει και το ότι δεν υπάρχουν σύνορα μεταξύ Σερβίας και Κοσόβου αλλά διοικητικά όρια.

Πάντως είτε "σύνορα" τα βαφτίσουν είτε "διοικητικά όρια" η αλλαγή αυτή -αν τελικά γίνει- εγκυμονεί το κίνδυνο να ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου και να θυμηθούν οι πάντες τα αλύτρωτα αδέρφια τους σε μια περιοχή όπου δεν υπάρχει κράτος που να μην έχει στα όριά του μειονότητα του διπλανού του! Δεν είναι τυχαίο που με αφορμή τις εξελίξεις στο Κόσοβο άρχισαν και πάλι να εμφανίζονται πιο ανοιχτά οι εκτιμήσεις για το θνησιγενές κράτος της ΠΓΔΜ, όπως και για το μέλλον του επίσης πολυεθνικού προτεκτοράτου της Βοσνίας. Και στο εσωτερικό το δικό μας.

Οπως και αρχικά αναφέραμε, η ΕΕ, με σοβαρά προβλήματα προσανατολισμού και κρίσης, με αναπτυγμένες τις αντιθέσεις μεταξύ των κύριων ιμπεριαλιστικών χωρών που τη συγκροτούν και της δίνουν υπόσταση, δεν θα μείνει αμέτοχη στις βαλκανικές εξελίξεις. Είτε -και σε επιμέρους πλευρές των εξελίξεων- συντασσόμενη δίπλα στις ΗΠΑ και αποδεχόμενη έναν υποδεέστερο ρόλο είτε σε ρόλο ανταγωνιστή των ΗΠΑ και προωθώντας αυτοτελώς τα δικά της συμφέροντα, δεν πρόκειται να παραιτηθεί από την ανάγκη της να διαμορφώσει τους δικούς της όρους στην περιοχή. Άλλωστε οι συνομιλίες περί ανταλλαγής συνόρων στο Κόσοβο θεωρητικά γίνονται υπό την αιγίδα της με την στήριξη - επίβλεψη των ΗΠΑ. Η προβολή της ευρωπαϊκής προοπτικής για τα δυτικά Βαλκάνια είναι ίσως το σημαντικότερο μέρος της ταχτικής της να στεριώσει και να επεκτείνει τα ερείσματά της στην περιοχή - και έως τώρα την έχει βοηθήσει στην κατεύθυνση αυτή. Μόνο που όσο περνάει ο καιρός, και με δεδομένους τους αμερικάνικους σχεδιασμούς και κύρια τον τρόπο με τον οποίο επιλέγει η αμερικανική ιμπεριαλιστική αστική τάξη να θέτει τα ζητήματα, η «ευρωπαϊκή προοπτική» θα αποδεικνύεται «άδειο ρούχο» -για να μην πούμε βραχνάς για την ΕΕ- σε μια ελεγχόμενη πολιτικοστρατιωτικά από τις ΗΠΑ περιοχή.

Μέσα σε όλο αυτό τον ορυμαγδό των εξελίξεων ο -τρομάρα της- «στρατηγικός εταίρος» των ΗΠΑ, δηλαδή η μεγαλοαστική τάξη της χώρας μας και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχουν συνταχθεί πλήρως με τα σχέδια των ΗΠΑ, προπαγανδίζοντας ότι γίνονται μέρος της λύσης του "βαλκανικού ζητήματος" και πως θα αναβαθμίσουν τον όποιο ρόλο της χώρας επιτρέπουν οι ιμπεριαλιστές να έχει. Ελπίζοντας έτσι ότι θα πάρουν και κάποια ανταλλάγματα όταν πέσουν στο τραπέζι τα «βαριά χαρτιά» (Κύπρος, Αιγαίο, ελληνοτουρκικά), που κάθε άλλο παρά ανενεργά είναι βεβαίως. Άλλωστε φροντίζουν να το δηλώνουν με όλους τους τόνους και οι ίδιοι λέγοντας ότι η λύση των εκκρεμοτήτων στα Βαλκάνια θα τους ανοίξει το δρόμο για τη λύση των αντίστοιχων με την Τουρκία, συντασσόμενοι και εδώ πλήρως με τις επιδιώξεις των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, δρομολογώντας παράλληλα και στηρίζοντας κάθε είδους επικίνδυνες διευθετήσεις και αποστολές, μετατρέποντας ακόμη περισσότερο την Ελλάδα σε αμερικανονατοϊκή βάση επεμβάσεων, βαθαίνοντας ακόμη περισσότερο την επικίνδυνη εμπλοκή στους ανταγωνισμούς μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας. 

Αυτή η κατάσταση εγκυμονεί πολλούς κινδύνους για το λαό και τη χώρα και για έναν επιπλέον λόγο. Δεν είναι έξω από τη λογική των εξελίξεων που δρομολογούνται να έχουμε μια νέα έξαρση του εθνικισμού στο εσωτερικό, που θα πατάει πάνω σε υπαρκτές ανησυχίες τις οποίες όμως θα (δια)στρέφει σε επικίνδυνους δρόμους.

Αποτελεί δίχως άλλο καθήκον πρώτης γραμμής η πάλη για την ανάδειξη των πραγματικών αυτουργών των δραματικών εξελίξεων που προωθούνται στα Βαλκάνια. Αποτελεί καθήκον πρώτης γραμμής η ανασυγκρότηση και η ανάπτυξη του αντιιμπεριαλιστικού και αντιπολεμικού κινήματος της χώρας μας και των βαλκανικών λαών. Από τώρα, από χθες…