ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ, ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΛΑΩΝ

ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ, ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΛΑΩΝ

Στο άκουσμα του άδικου θανάτου της Mahsa, οι γυναίκες ξεχύθηκαν στους δρόμους.

Η Mahsa Amini δολοφονήθηκε από την «Αστυνομία Ηθών» του Ιράν. Οι αστυνομικοί την συνέλαβαν γιατί δεν φορούσε σωστά τη μαντίλα και φαινότανε τα μαύρα της μαλλιά. Δέχτηκε χτυπήματα στο κεφάλι, έπεσε σε κώμα και, παρά τις προσπάθειες των γιατρών να την κρατήσουν στη ζωή, δεν τα κατάφερε. Υπέκυψε στα τραύματά της. Ήταν μόλις 22 χρονών. Σε τέτοιο θάνατο, δεν ταιριάζει ο θρήνος. Μόνο οργή για τους αίτιους.

Οι γυναίκες του Ιράν διαδηλώνουν, συγκρούονται με την αστυνομία, κόβουν τα μαλλιά τους, βγάζουν τις μαντίλες και τα μαύρα ρούχα. Μπροστά στους πάνοπλους «φρουρούς της ηθικής», στέκονται χωρίς φόβο κοντοκουρεμένες ντυμένες με χρώματα. Στους δρόμους του αγώνα είναι ελεύθερες.

Δεκαετίες άγριας και ακραίας καταπίεσης από το θεοκρατικό σύστημα εξουσίας , απαγορεύσεις, ηθικολογία , τιμωρίες και τρομοκρατία δεν περνούν τώρα. Οι γυναίκες του Ιράν υπερασπίζονται τη ζωή τους, διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Ζητούν ισότητα. Τον σεβασμό τον κέρδισαν με τον ξεσηκωμό τους.

Οι διαδηλώσεις των γυναικών στηρίζονται από άντρες. Φωνάζουν τα ίδια συνθήματα. Μπαίνουν μπροστά όταν πέφτουν πλαστικές σφαίρες για να τις προστατεύσουν. Γιατί ούτε εκείνοι ζουν καλά δίπλα σε καταπιεσμένα και φοβισμένα πλάσματα. Γιατί το ίδιο σύστημα εξουσίας που καταπιέζει τη γυναίκα καταπιέζει τον λαό.

Μπορεί στην αρχή να βγήκαν στους δρόμους οι γυναίκες στις κουρδικές περιοχές του βόρειου Ιράν αλλά στη συνέχεια οι διαδηλώσεις απλώθηκαν στη χώρα και παρακινούν κι άλλα κομμάτια να κινηθούν. Παρά την άγρια καταστολή και τους δεκάδες νεκρούς, οι γυναίκες δεν υποχωρούν. Η κυβέρνηση του Ιράν προειδοποιεί πως θα κατεβάσει τον στρατό στους δρόμους, δηλαδή απειλεί με αιματοκύλισμα. Η αλληλεγγύη των γυναικών και των λαών όλου του κόσμου πρέπει να εκφραστεί.

Οι σκηνές από την εξέγερση των γυναικών στο Ιράν μας συγκλονίζουν. Όμως καμιά συμπάθεια ή συμπόνια δεν νοιώθουν για αυτές οι ηγέτες κρατών και οι παρατρεχάμενοί τους. Καταδικάζουν το σκοταδιστικό καθεστώς του Ιράν όχι γιατί είναι τέτοιο αλλά για άλλους λόγους , ενώ δεν λένε κουβέντα για άλλα κράτη όπως είναι η Σαουδική Αραβία. Εφαρμόζουν πολιτικές που επιστρέφουν του λαούς στον μεσαίωνα, καταργούν τις κατακτήσεις των γυναικών, απαγορεύουν τις αμβλώσεις, δημιουργούν καραβάνια προσφύγων και μεταναστών (γυναικών, ανδρών και παιδιών) που τους ξεριζώνουν και τους δολοφονούν. Στη χώρα μας τα ΜΑΤ συχνά πυκνά συλλαμβάνουν και ξυλοφορτώνουν τις γυναίκες που διαδηλώνουν. Οι αμερικάνοι και οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές αναφέρονται στην εξέγερση των γυναικών στο Ιράν όχι για να κερδίσουν οι γυναίκες, αλλά οι ίδιοι, πόντους στο άγριο παιχνίδι των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Υποκριτές και επικίνδυνοι όλοι!

Η εξέγερση των γυναικών στο Ιράν διδάσκει, εμπνέει, δίνει ελπίδα. Διδάσκει πως κάτω από τη σιωπή των καταπιεσμένων υπάρχει αναστάτωση, πως αυτός που φαίνεται μικρός μπορεί να ανοίξει δρόμους.

Αποδεικνύονται για μια ακόμα φορά τα λόγια του Μαρξ, πως « οι μεγάλες κοινωνικές μεταβολές είναι αδύνατες χωρίς το γυναικείο προζύμι».

Β.Δ.