«Πάρε ένα ντεπόν και έλα για δουλειά»…!

«Πάρε ένα ντεπόν και έλα για δουλειά»…! | Μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς! Το δικαίωμα στην υγεία δεν είναι “ατομική ευθύνη” των εργαζομένων!

Αντιγράφουμε από την ανακοίνωση του Σωματείου Εργαζομένων Public:

«Πάρε ένα ντεπόν και έλα για δουλειά»…

Αυτές οι λέξεις στάλθηκαν με sms από προϊστάμενο σε συνάδελφο του καταστήματος Αγίου Δημητρίου που παρουσίαζε συμπτώματα και τελικά βρέθηκε θετική σε covid. Αργότερα βρέθηκε θετικό και το μισό σχεδόν προσωπικό του καταστήματος. Αυτές οι λέξεις που καταπατούν κάθε έννοια εργατικού και ανθρώπινου δικαιώματος, συνοψίζουν με γλαφυρό τρόπο τις εργασιακές συνθήκες που επικρατούν στα καταστήματα Public & Media Markt. (ολόκληρη η ανακοίνωση εδώ: https://bookworker.wordpress.com/2022/01/02/πάρε-ένα-ντεπόν-και-έλα-για-δουλειά/).Αυτές οι λέξεις που στάλθηκαν με sms σε εργαζόμενο του Public δεν αποτελούν κάτι το πρωτότυπο.

 Την ίδια ώρα που το νέο κύμα της πανδημίας βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και καταγράφονται συνεχώς τραγικά ρεκόρ κρουσμάτων, νεκρών και διασωληνωμένων, η κατάσταση στους χώρους εργασίας επιβεβαιώνει την απάνθρωπη πολιτική κυβέρνησης και κεφαλαίου. Η πλήρης αδιαφορία που επιδεικνύει η κυβέρνηση για την υγεία των εργαζομένων δεν είναι κάτι καινούργιο, είναι ο τρόπος με τον οποίο έχει κινηθεί απ’ το ξέσπασμα της πανδημίας μέχρι σήμερα, αφήνοντας τους χώρους δουλειάς να μετατρέπονται σε εστίες υπερμετάδοσης του ιού και μην παίρνοντας τα απαραίτητα μέτρα προστασίας των εργαζομένων. Στη σημερινή φάση ωστόσο, με «άλλοθι» τον εμβολιασμό, τα χέρια της εργοδοσίας έχουν λυθεί πλήρως, ώστε να μην υποχρεούται να λάβει ούτε τα στοιχειώδη μέτρα. Το ιδεολόγημα της «ατομικής ευθύνης» επιστρατεύεται ξανά και ξανά για να φορτωθούν στον ίδιο το λαό οι ευθύνες για τη διάδοση του ιού.

Ο διαχωρισμός των εργαζομένων σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους που τροφοδοτείται απ’ την κυβερνητική πολιτική, αξιοποιείται στο έπακρο απ’ την εργοδοσία. Αφενός, στη βάση του διαχωρισμού αυτού εξελίσσεται μια ολόκληρη εκστρατεία εκβιασμών και εκδικητικών μέτρων απέναντι στους μη εμβολιασμένους, οι οποίοι εξαναγκάζονται να πληρώνουν υπέρογκα ποσά σε τεστ, αν δεν έχουν ήδη χάσει τη δουλειά τους. Αφετέρου κι ενόσω η κουβέντα επικεντρώνει στην «πανάκεια» του εμβολιασμού, τα μέτρα που είναι αναγκαία για την προστασία των εργαζομένων έχουν πάει περίπατο, διαμορφώνοντας υγειονομικά μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση.

Στη βάση του κυβερνητικού μέτρου για 2 rapid test τη βδομάδα με επιβάρυνση του μη εμβολιασμένου, μαζικοί και δωρεάν διαγνωστικοί έλεγχοι δεν πραγματοποιούνται. Εν τω μεταξύ, είναι γνωστό πως και οι εμβολιασμένοι νοσούν και μεταδίδουν τον ιό, ενώ πολλά απ’ τα κρούσματα που έχουν καταγραφεί σε χώρους εργασίας το τελευταίο διάστημα αφορούν εμβολιασμένους. Οι αποστάσεις και τα μέτρα αποφυγής του συνωστισμού επίσης δεν εφαρμόζονται και οι εργαζόμενοι κυριολεκτικά στοιβάζονται ο ένας δίπλα στον άλλο. Οι πρόσφατες καταγγελίες για το κτίριο της Teleperformance, όπου η εργοδοσία μείωσε τις αίθουσες εν μέσω πανδημίας, είναι χαρακτηριστικές. Απολυμάνσεις δεν γίνονται, το προσωπικό καθαριότητας παραμένει λιγοστό, με τους ίδιους τους εργαζόμενους να πρέπει συχνά να κάνουν κι αυτή τη δουλειά. Φυσικά, η τακτική απόκρυψης κρουσμάτων από τους εργοδότες συνεχίζεται, ενώ οι εργαζόμενοι που βγαίνουν σε αναγκαστική καραντίνα δεν πληρώνονται!

Σχεδόν δυο χρόνια απ’ το ξέσπασμα της πανδημίας και η εργοδοσία εξακολουθεί να εγκληματεί σε βάρος της υγείας των εργαζομένων, ενώ η κυβέρνηση της κλείνει το μάτι. Ο κόσμος της δουλειάς δεν πρέπει να υποκύψει στον τεχνητό διαχωρισμό που γίνεται με βάση το εμβόλιο. Πρέπει ενιαία και μαζικά να διεκδικήσει μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς και συνολικά, να υπερασπιστεί το δικαίωμα στη δωρεάν διάγνωση και περίθαλψη, αλλά και στη δουλειά με ασφαλείς όρους. Αυτά τα ζητήματα που εσκεμμένα αποσιωπούνται από την κυβέρνηση και την εργοδοσία πρέπει ν’ αναδειχθούν με όρους συλλογικής διεκδίκησης από τους εργαζόμενους!